کلام مطهر: «انقلاب فرزندخور است» ؟
هر نهضت مادام که مراحل دشوار اولیه را طی می‌کند سنگینیش بر دوش افراد مؤمن مخلص فداکار است، اما همین که به بار نشست و یا لااقل نشانههای بار دادن آشکار گشت و شکوفههای درخت هویدا شد، سر و کلهی افراد فرصت‌طلب پیدا می‌شود.
روز بروز که از دشواری‌ها کاسته می‌شود و موعد چیدن ثمر نزدیک‌تر میگردد، فرصت‌طلبان محکم‌تر و پرشورتر پای علم نهضت سینه میزنند تا آنجا که تدریجا انقلابیون مؤمن و فداکاران اولیه را از میدان بدر می‌کنند.
این جریان تا آنجا کلیت پیدا کرده که میگویند: «انقلاب فرزندخور است». گوئی خاصیت انقلاب این است که همین که به نتیجه رسید، فرزندان خود را یک‌یک نابود سازد.
ولی انقلاب فرزندخور نیست، غفلت از نفوذ و رخنه‌ی فرصت‌طلبان است که فاجعه به بار میآورد . جای دوری نمیرویم. انقلاب مشروطیت ایران را چه کسانی به ثمر رساندند؟ و پس از به ثمر رسانیدن چه چهرههائی پست‌ها و مقامات را اشغال کردند؟ و نتیجه‌ی نهائی چه شد؟ سردار ملیها و سالار ملیها و سایر قهرمانان آزادی‌خواه، همه به گوشهای پرتاب شدند و به فراموشی سپرده شدند و عاقبت با گرسنگی و در گمنامی مردند، اما فلانالدولهها که تا دیروز زیر پرچم استبداد با انقلابیون میجنگیدند و طناب به گردن مشروطه‌چیان میانداختند، به مقام صدارت عظمی رسیدند، و نتیجه‌ی نهائی، استبدادی شد به صورت مشروطیت.
