چهار گام به سوی آرامش
جمعه, ۱۰ شهریور ۱۳۸۵، ۰۹:۳۹ ق.ظ
یا حقسکوت استاد حقیقی و راهنمای واقعی ماست.در سکوت تمامی تردیدهای ما از میان می رود.در سکوت صدای خدا را می شنویم که ندا می دهد:«بیدار شوید برخیزید! تا کی در خواب خواهید بود؟»بیدار شدن یعنی بدانیم که ما متعلق به عالم خاکی نیستیم.ما به این دنیا تعلق نداریم.منظور از این دنیا تمامی ترس ها نگرانی ها رنج ها وابستگی ها نفرت ها خشم ها ضعف ها اندوه ها ناملایمات و مشکلات زندگی ست.موطن حقیقی ما مبدا و مقصد ما فراسوی مسیر اختران و سیاره هاست:جهانی که سرشار از عشق آرامش نیکی زیبایی فایده رسانی آسیب ناپذیری و نیرومندی ست.پس ما باید در دنیا زندگی کنیم اما متعلق به دنیا نباشیم یعنی بدی ها ترس ها رنج ها و مشکلات واقعیت دارند و ما ناگزیریم با آنها زندگی کنیم اما نباید تسلیم آنها شویم.«در دنیا زندگی کنید و جام را ثابت نگاه دارید.»یعنی ذهن خود را بر خدا متمرکز نگاه دارید و تسلیم آنچه واقعیت ما نیست نشوید.بله ما می باید وظایف روزانه خود را انجام دهیم اما ذهن ما باید بر آغوش نیلوفرین خدا متمرکز باشد.باید حضور خدا را در زندگی روزمره و هر لحظه تجربه کنیم.خدا از ما دور نیست؛او با ما و در درون ماست.به منظور تجربه کردن حضور خدا در عمل آداب و مراسم پیچیده و مقید کننده لازم نیست؛آنچه در این مورد ضرورت دارد عشق و اعتماد است.بیایید همچون کودکی که به سراغ مادر خود می رود به خدا روی کنیم.بیایید تمامی مشکلات و نیازهای خود را در برابر او بگذاریم.راه حل تمامی مشکلات در خدا نهفته است:در او همه چیزهایی که نیاز داریم وجود دارد.برای تجربه کردن حضور خدا:۱ـبیایید پیوسته با او گفت و گو کنیم.او معبود و محبوب همه قلب ها و یار یاران است.بیایید دوباره و دوباره با او سخن بگوییم.بیایید واژه های عشق را برای او زمزمه کنیم.بیایید برای نعمت ها و موهبت هایی که به ما عطا کرده است او را سپاس گوییم.بیایید با صمیمیت و دوستی سخن بگوییم. **********************۲ـبه او ایمان داشته باشیم.ایمان به این که هر آنچه او می کند برای خوبی ماست زیرا اعمالش پیوسته سرشار از رحمت بوده است. **********************۳ـمطابق خواست خدا زندگی کنیم.بیایید دعا کنیم: در باران و آفتاب لذت ودرد شکست و کامرانی بادا که فقط خواست تو انجام شود. **********************۴ـبیایید مراقب و هشیار باشیم زیرا احساسات شوریده و نامطلوب همیشه در ذهن آدمی بیدار می شوند و او را به بی راهه می کشانند.این احساسات آدمی را از معبود قلبی حقیقی دور می کنند. **********************