مفاتیح‌الجنان؛ دعای عشرات

این دعا از دعاهاى بسیار معتبر است و ما بین نسخه هاى آن تفاوت دیده مى شود. ما آن را از کتاب مصباح المتهجّد شیخ طوسى نقل مى کنیم.

خواندن آن در هر صبح و شام مستحب است و بهترین وقت براى خواندن آن بعد از عصر جمعه است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى اش همیشگى است

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّیْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْکَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَ حِینَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِیّا وَ حِینَ تُظْهِرُونَ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ کَذَلِکَ تُخْرَجُونَ سُبْحَانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ ،

منزّه است خدا و ستایش خاص خداست، و معبودى جز خدا نیست، و او از هر وصفى برتر، و جنبش و نیرویى نیست جز به مدد خداى والای بزرگ، پاک و منزّه است خدا شب هنگام و به گاه روز، پاک و منزّه است خدا صبحگاهان و به گاه عصر، پاک و منزّه است خدا در شامگاه و بامداد، پاک و منزّه است خدا آنگاه که به شب درآیید و گاهى که به صبح برآیید، ستایش براى اوست در آسمانها و زمین، و شب هنگام و گاهى که ظهر مى کنید، هم او که زنده را از مرده بیرون میآورد، و مرده را از زنده خارج میسازد، و به زمین پس از مرگش زندگى مى بخشد، و به همین گونه شما هم از قبرها بیرون آورده میشوید، منزّه است پروردگارت پروردگار عزّت، از آنچه او را بدان وصف میکنند

وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ سُبْحَانَ ذِی الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ سُبْحَانَ ذِی الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ ذِی الْکِبْرِیَاءِ وَ الْعَظَمَةِ الْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُهَیْمِنِ [الْمُبِینِ ] الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِکِ الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِکِ الْحَیِّ الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ الْقَائِمِ الدَّائِمِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ الْقَائِمِ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَى سُبْحَانَ الْحَیِّ الْقَیُّومِ سُبْحَانَ الْعَلِیِّ الْأَعْلَى سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ ،

و سلام بر رسولان و سپاس خداى را پروردگار جهانیان، منزّه است صاحب فرمانروایى و ملکوت منزّه است صاحب عزّت و اقتدار، منزّه است دارنده بزرگ منشى و عظمت، همان فرمانرواى بر حق سیطره دار، داراى نهایت پاکى، منزّه است خداى فرمانرواى زنده اى که هرگز نمى میرد، منزّه است خداى فرمانرواى زنده، داراى نهایت پاکى، منزّه است پاینده پایدار، منزّه است پایدار پاینده، منزّه است پروردگار بزرگم، منزّه است پروردگار برترم، منزّه است آن زنده به خود پاینده، منزّه است آن بلند مرتبه برتر، منزّه است او و بلندمرتبه است از هر زشتى و عیب، پاک و پاکیزه است،

رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ غَیْرِ الْغَافِلِ سُبْحَانَ الْعَالِمِ بِغَیْرِ تَعْلِیمٍ سُبْحَانَ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لا یُرَى سُبْحَانَ الَّذِی یُدْرِکُ الْأَبْصَارَ وَ لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَصْبَحْتُ مِنْکَ فِی نِعْمَةٍ وَ خَیْرٍ وَ بَرَکَةٍ وَ عَافِیَةٍ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَتْمِمْ عَلَیَّ نِعْمَتَکَ وَ خَیْرَکَ وَ بَرَکَاتِکَ وَ عَافِیَتَکَ بِنَجَاةٍ مِنَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِی شُکْرَکَ وَ عَافِیَتَکَ وَ فَضْلَکَ وَ کَرَامَتَکَ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی اللَّهُمَّ بِنُورِکَ اهْتَدَیْتُ وَ بِفَضْلِکَ اسْتَغْنَیْتُ وَ بِنِعْمَتِکَ أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَیْتُ

پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح، منزّه است آن پاینده بى غفلت، منزّه است آن داناى ناآموخته، منزّه است آن آفریننده دیدنی ها و نادیدنی ها، منزّه است آن که دیده ها را دریابد و دیده ها او را در نیابند و اوست لطیف آگاه، خدایا، در حالى صبح کردم که از جانب تو بودم در نعمت و خیر و برکت و سلامتى کامل، پس درود فرست بر محمّد و خاندانش و نعمت و خیر و برکات و سلامتى را بر من با نجات از آتش دوزخ تمام کن، شکرگذارى و سلامتى و فضل و کرامتت را همواره تا گاهى که زنده هستم روزى ام فرما، خدایا! به نورت هدایت یافتم و به احسانت بى نیاز گشته و به نعمتت صبح و شام کردم،

اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً وَ أُشْهِدُ مَلائِکَتَکَ وَ أَنْبِیَاءَکَ وَ رُسُلَکَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِکَ وَ سُکَّانَ سَمَاوَاتِکَ وَ أَرْضِکَ [أَرَضِیکَ ] وَ جَمِیعَ خَلْقِکَ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ وَ أَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ وَ أَنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ تُحْیِی وَ تُمِیتُ وَ تُمِیتُ وَ تُحْیِی وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ أَنَّ النَّارَ حَقٌّ وَ [أَنَ ] النُّشُورَ حَقٌّ وَ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فِیهَا،

خدایا! تو را گواه میگیرم و گواهى تو مرا بس است، و و گواه میگیرم همه فرشتگان و پیامبران و رسولان و حاملان عرش و ساکنان آسمانها و زمین و همه آفریده هایت را بر اینکه همانا تویى خدا، معبودى جز تو نیست، یگانه و بى شریکى و اینکه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و فرستاده تو است و اینکه تو بر هرچیز توانایى، زنده میکنى و میمیرانی و مى میرانى و زنده مى سازى و گواهى میدهم که بهشت و دوزخ و برانگیخته شدن مردگان حق است و قیامت آمدنى است که تردیدى در آن نیست

وَ أَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ وَ أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ حَقّاً حَقّاً وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الْأَئِمَّةُ الْهُدَاةُ الْمَهْدِیُّونَ غَیْرُ الضَّالِّینَ وَ لا الْمُضِلِّینَ وَ أَنَّهُمْ أَوْلِیَاؤُکَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُکَ الْغَالِبُونَ وَ صَفْوَتُکَ وَ خِیَرَتُکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ نُجَبَاؤُکَ الَّذِینَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدِینِکَ وَ اخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ وَ اصْطَفَیْتَهُمْ عَلَى عِبَادِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى الْعَالَمِینَ،

و اینکه خدا مردگان را برخواهد انگیخت و شهادت میدهم که على بن ابى طالب امیر مؤمنان بر حق بر حق است و پیشوایان از فرزندانش امامان هدایت گر و ره یافته اند، نه گمراهند و نه گمراه کننده و اینکه آنان اولیاء برگزیده تو، و حزب پیروز تو، و بندگان خالص تو بهترین انتخاب شدگان از میان مخلوقات تواند و بهترین برگزیده شدگانى هستند که براى بیان دینت برگزیدى و از میان بندگانت خاص خود ساختى و ایشان را بر بندگانت برگزیدى و بر جهانیان حجّت قرار دادى،

صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ وَ السَّلامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ اللَّهُمَّ اکْتُبْ لِی هَذِهِ الشَّهَادَةَ عِنْدَکَ حَتَّى تُلَقِّنَنِیهَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ أَنْتَ عَنِّی رَاضٍ إِنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدا یَصْعَدُ أَوَّلُهُ وَ لا یَنْفَدُ آخِرُهُ اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً تَضَعُ لَکَ السَّمَاءُ کَنَفَیْهَا [کَتِفَیْهَا] وَ تُسَبِّحُ لَکَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَیْهَا اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً أَبَداً لا انْقِطَاعَ لَهُ وَ لا نَفَادَ وَ لَکَ یَنْبَغِی وَ إِلَیْکَ یَنْتَهِی فِیَّ وَ عَلَیَّ وَ لَدَیَّ وَ مَعِی وَ قَبْلِی وَ بَعْدِی وَ أَمَامِی وَ فَوْقِی وَ تَحْتِی وَ إِذَا مِتُّ وَ بَقِیتُ فَرْداً وَحِیدا ثُمَّ فَنِیتُ ،

درود و سلام و رحمت و برکاتت بر آنان باد، بار الها! این شهادت را نزد خود براى من ثبت کن، تا آن را در روز قیامت بر زبانم جارى کنى درحالیکه از من خشنود باشى، همانا تو بر آنچه میخواهى توانایى.
خدایا! تو را سپاس سپاسى که آغازش بالا رود و انجامش پایان نگیرد، خدایا! تو را سپاس، سپاسى که آسمان براى تو بر دوش کشد و زمین و هرکه بر آن است تو را آنچنان تسبیح کند.
خدایا! تو را سپاس، سپاسى همواره و همیشگى که گسست و پایانى برایش نباشد و تنها سزاوار تو باشد و به تو بیانجامد، سپاسى که نمایان شود در دلم و بر تنم و نزد من و با من و پیش از من و پس از من و پیش رویم و بالاى سرم و زیر پایم و آنگاه که مرگم فرا رسد و یگانه و تنها مانم سپس فانى شوم

وَ لَکَ الْحَمْدُ إِذَا نُشِرْتُ وَ بُعِثْتُ یَا مَوْلایَ اللَّهُمَّ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ بِجَمِیعِ مَحَامِدِکَ کُلِّهَا عَلَى جَمِیعِ نَعْمَائِکَ کُلِّهَا حَتَّى یَنْتَهِیَ الْحَمْدُ إِلَى مَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى کُلِّ أَکْلَةٍ وَ شَرْبَةٍ وَ بَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ وَ بَسْطَةٍ وَ فِی کُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِدا مَعَ خُلُودِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهَى لَهُ دُونَ عِلْمِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا أَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِیَّتِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا أَجْرَ لِقَائِلِهِ إِلا رِضَاکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حِلْمِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ،

و تو را سپاس گاهى که زنده و برانگیخته شوم، اى سرور من، خدایا! و تو را ستایش و سپاس براى همه صفات پسندیده ات و بر همه نعمت هایت، سپاسى بلند و بى پایان، که آن را اى پروردگار ما پسندیده دارى و از آن خشنود شوى، خدایا! تو را سپاس بر هر خوردن و نوشیدن و هر دست یافتن و هر بست و گشودن، و در برابر هر تار مو که به ما دادى، خدایا! تو را سپاس سپاسى پاینده به پایندگى ات و تو را سپاس سپاسى که نهایت آن را جز دانشت نداند و تو را سپاس سپاسى که پایان آن را جز مشیتّت نخواهد و تو را سپاس سپاسى که جز خشنودى تو مزدى براى گوینده اش نیست و تو را سپاس بر بردباری ات پس از آن که دانستى

 وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى عَفْوِکَ بَعْدَ قُدْرَتِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ بَاعِثَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَارِثَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ بَدِیعَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ مُبْتَدِعَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ مُشْتَرِیَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَلِیَّ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ قَدِیمَ الْحَمْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ صَادِقَ الْوَعْدِ وَفِیَّ الْعَهْدِ عَزِیزَ الْجُنْدِ قَائِمَ الْمَجْدِ وَ لَکَ الْحَمْدُ رَفِیعَ الدَّرَجَاتِ مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ مُنْزِلَ [مُنَزِّلَ ] الْآیَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ ،

و تو را سپاس بر گذشتت، پس از آنکه بر عذاب توانا بودى و تو را سپاس اى سرچشمه سپاس و تو را سپاس اى به ارث برنده سپاس و تو را سپاس اى آفریننده سپاس و تو را سپاس اى نهایت سپاس و تو را سپاس اى پدیدآورنده سپاس و تو را سپاس اى خریدار سپاس، و تو را سپاس اى صاحب سپاس، و تو را سپاس اى دیرینه سپاس و تو را سپاس اى راست وعده، اى وفادار به عهد اى سپاه توانا، اى مجد و عظمتت پایدار و تو را سپاس اى بلند پایه ، اى پاسخگوى خواسته ها، اى فرود آورنده آیات از بالاى هفت آسمان،

عَظِیمَ الْبَرَکَاتِ مُخْرِجَ النُّورِ مِنَ الظُّلُمَاتِ وَ مُخْرِجَ مَنْ فِی الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ مُبَدِّلَ السَّیِّئَاتِ حَسَنَاتٍ وَ جَاعِلَ الْحَسَنَاتِ دَرَجَاتٍ اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ غَافِرَ الذَّنْبِ وَ قَابِلَ التَّوْبِ شَدِیدَ الْعِقَابِ ذَا الطَّوْلِ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ فِی اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِی النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ کُلِّ نَجْمٍ وَ مَلَکٍ فِی السَّمَاءِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرَى وَ الْحَصَى وَ النَّوَى وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِی جَوِّ السَّمَاءِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِی جَوْفِ الْأَرْضِ،

اى داراى برکات بزرگ، اى درآورنده نور از دل تاریکی ها و ای بیرون آورنده آنان که در تاریکیهایند به سوى نور، اى دگرگون کننده گناهان به نیکی ها، و بالا برنده حسنات در مراتب بهشت، خدیا! تو را سپاس اى آمرزنده گناه و اى پذیراى توبه و اى عذابت سخت و اى صاحب عطاى بى حدّ، معبودى جز تو نیست. بازگشت همه به سوى تو است. خدیا! تو را سپاس در شب گاهى که روز را مى پوشاند، و تو را سپاس در روز آنگاه که آشکار مى گردد و تو را سپاس در آخرت و دنیا، و تو را سپاس به تعداد همه ستاره ها و همه فرشتگان آسمانى و تو را سپاس به شماره ذرات خاک و ریگ و دانه ها و تو را سپاس به عدد آنچه در میان آسمان است و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمین است

وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْزَانِ مِیَاهِ الْبِحَارِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْرَاقِ الْأَشْجَارِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصَى کِتَابُکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ وَ الْهَوَامِّ وَ الطَّیْرِ وَ الْبَهَائِمِ وَ السِّبَاعِ حَمْداً کَثِیراً طَیِّبا مُبَارَکا فِیهِ کَمَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى وَ کَمَا یَنْبَغِی لِکَرَمِ وَجْهِکَ وَ عِزِّ جَلالِکَ

و تو را سپاس به میزان وزن آبهاى دریا، و تو را سپاس به شماره برگ درختان و تو را سپاس به عدد آنچه روى زمین است، و تو را سپاس به تعداد آنچه کتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته، و تو را سپاس به شماره آدمیان و پریان و حشرات و پرندگان و چهارپایان و درندگان، سپاسى فراوان و سپاسى پاک که در آن برکت باشد آنچنان که پذیرى، اى پروردگار ما و خشنود گردى، و آنچنان که سزاوار بزرگوارى ذات و بزرگى جلال تواست.

پس ده مرتبه میگویى

لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ

معبودى جز خدا نیست، یگانه و بیشریک است، فرمانروایى و ستایش تنها از آن اوست و اوست، لطیف و آگاه.

و نیز ده مرتبه می گویی

 

لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ یُمِیتُ وَ یُحْیِی وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ

معبودى جز خدا نیست، یگانه و بیشریک است، فرمانروایى و ستایش از آن اوست، زنده مى کند، و می میراند، میمیراند و زنده مى کند و او خود زنده اى است که هرگز نمی نمیرد، نیکى به دست اوست و او بر هر چیزى تواناست.

و ده مرتبه

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

آمرزش میجویم از خدایى که معبودى جز او نیست، زنده و به خود پاینده است، و تنها به سوى او باز میگردم

و ده مرتبه

یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ

اى خدا اى خدا

و ده مرتبه

یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ

اى بخشنده اى بخشنده

و ده مرتبه

یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ

اى مهربان اى مهربان

و ده مرتبه

یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ

ای پدید آورنده آسمانها و زمین

و ده مرتبه

یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ

اى صاحب جلال و بزرگوارى

و ده مرتبه

یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ

اى مهرورز و صاحب منت

و ده مرتبه

یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ

اى زنده اى پاینده

و ده مرتبه

یَا حَیُّ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ

اى زنده اى که شایسته پرستشى جز تو نیست

و ده مرتبه

یَا اللَّهُ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ

اى خدا، اى که شایسته پرستشى جز تو نیست.

و ده مرتبه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگى است.

و ده مرتبه

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست

و ده مرتبه

اللَّهُمَّ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ

خدایا!

با من آن کن که شایسته تو است

و ده مرتبه

آمِینَ آمِینَ

اجابت فرما اجابت فرما

و ده مرتبه سوره توحید.

پس می گویی

اللَّهُمَّ اصْنَعْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لا تَصْنَعْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ فَإِنَّکَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ أَنَا أَهْلُ الذُّنُوبِ وَ الْخَطَایَا فَارْحَمْنِی یَا مَوْلایَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

خدایا! با من آن کن که شایسته تو است، نه آن که سزاوار من است چه همانا تو شایسته پروا و آمرزشى و من درخور گناهان و خطاهایم، پس به من رحم کن. اى مولاى من که تو مهربان ترین مهربانانى

و ده مرتبه:

لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً

جنبش و نیرویى نیست جز برآمده از سوى خدا، توکل نمودم بر زنده پاینده اى که نمى میرد، و ستایش خداى را که فرزندى نگرفته و در فرمانروایى شریکی برایش نبوده و از خوارى و ناتوانى سرپرستى نداشته است و بى اندازه بزرگش شمار.