لزوم و جواز در معاملات
دوشنبه, ۳ مهر ۱۳۹۱، ۰۹:۳۰ ب.ظ
هر معامله‌ای به یکی از دو صفت «جواز» یا «لزوم» متصف خواهد بود. منظور از لزوم معامله، عدم امکان فسخ آن توسط طرفین است. معامله، اگر لازم باشد طرفین ملزم هستند به مفاد آن پایبند بوده و تعهدات خود را نسبت به طرف مقابل انجام دهند. معامله‌ی لازم تنها در موارد خاصی قابل فسخ است. از این موراد در عقد بیع، به عنوان «خیارات بیع» یاد می‌شود.
نقطه‌ی مقابل لزوم، جواز است. معامله‌ی جایز معامله‌ای است که طرفین، حق فسخ آن را داشته باشند. بعضی از معاملات مثل بیع، ذاتا لازم و برخی معاملات مثل جعاله و عاریه، ذاتا جایزند.
محمد حسین بحرینی- دانشگاه علوم حدیث - فقه 2 – درس اول
