ای آفتابی که زمین شد مدفن تو؛ امام خمینی (ره)؛ سیدمحمدجواد شرافت

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

ای آفتابی که زمین شد مدفن تو

هفت آسمان راه است تا فهمیدن تو

 

هفت آسمان راه است تا درک نگاهت

راه است تا مفهوم چشم روشن تو

 

از تو چه باید گفت ای روح خدایی

از تو چه... وقتی محو شد در او «من» تو

 

قلبی جوان در سینه‌ی تو در تپش بود

حس کرد این را سال‌ها پیراهن تو

 

دل را به اوج آسمان‌ها برد روحت

روحت نشد هرگز زمین‌گیر تن تو

 

در راه تو ای آفتاب سبز ماندیم

در سایه‌ی ماهیم بعد از رفتن تو

 

سیدمحمدجواد شرافت

 

 

* منبع: سایت شعر هیئت