فضیلت بوی خوش و آداب آن

    در احادیث معتبر وارد شده است:عطر و بوی خوش استعمال نمودن از جمله اخلاق پسندیده ی پیغمبران است. در حدیث صحیح از امام رضا (ع) نقل شده : برای مرد سزاوار نیست که بوی خوش را در هر روز ترک کند.اگر قادر نباشد یک روز در میان و اگر نه در جمعه این عمل را البته ترک نکند. از حضرت علی (ع) منقول است : بوی خوش بر شارب مالیدن از اخلاق پیغمبران و گرامی داشتن ملایکه است که اعمال آدمی را می نویسند به سبب آنکه ایشان را خوش می آید. از امام صادق (ع) روایت شده : هر کس در هر روز بوی خوش بر خود بمالد تا شب عقلش با او باشد.همچنین فرمود : نماز کسی که خوشبو باشد از هفتاد نماز که بی بوی خوش باشد بهتر است.همچنین فرمود: سه چیز است که خدا به پیغمبران داده است:بوی خوش،زنان و مسواک. در حدیث دیگر فرمود: بر هر بالغی لازم است که در هر جمعه شارب و ناخن بگیرد و چیزی از بوی خوش بر خود بریزد. روزی عثمان بن مظعون به خدمت امام صادق عرض نمود می خواهم بوی خوش و چند چیز از لذت ها را ترک کنم حضرت فرمود: بوی خوش را ترک مکنید که ملایکه بوی خوش مومن را می بویند و در هر جمعه البته ترک مکن.حضرت فرمود: هر چه در بوی خوش صرف نمایی اسراف نیست. حضرت رسول (ص) فرمودند: بوی خوش زنان باید که رنگش ظاهر و بویش مخفی باشد و بوی خوش مردان باید بویش ظاهر و رنگش مخفی باشد.    برگرفته از کتاب : حلیةالمتقین       مولف : علامه مجلسی