آب هرگز نمی میرد؛ حمید حسام
بسم‌الله
صفر (قبل از یک و این یعنی اهمیت این نکته).
بارها و بارها در طول خواندن این کتاب مبهوت شدم؛ مبهوت این همه قدرت، این همه شجاعت، این همه روحیه، این همه پشتکار، این همه جسارت، این همه صداقت، این همه تقوا، این همه توانایی پرواز در اوج و غیره و غیره و غیره. و بیشتر از این همه بهت، احساس کوچکی و حقارت کردم در برابر تمامی آنهایی که متصف به این صفاتند و در برابر آن‌چه قدرت نام‌گذاری روی آن‌ها را ندارم.
یک.
هر چند انسان می‌تواند شرایط اطرافش را با مدیریت‌کردن درون خود، مدیریت کند، تحمل کند و یا حتی تغییر دهد اما این به معنای عدم تاثیر آن شرایط در کندی یا سرعت طی مسیرش برای رسیدن به دنیای مطلوبش نیست. برایم بیشتر از قبل ثابت شد که خانواده‌ی امثال این بزرگ‌مردان، خود یک کپی برابر با اصل از آنان هستند که مسیر آن‌ها را برای رسیدن به هدفشان، کوتاه و سرعتشان را نجومی می‌کنند و قطع به یقین در مکتسبات آنان شریکند؛ تازه اگر در درجات بالاتر نباشند.
دو.
ذائقه‌ی ما نسبت به گذشته بسیار تغییر کرده است، حتی ذائقه‌ی کسانی که به دقت مراقب تغذیه‌ی روح خود هستند که توضیح این نکته زمان، وقت، حوصله و سواد زیادی می‌طلبد؛ پس بگذریم. اما کوتاه‌سخن اینکه از دلایلی که امروز کمتر شبیه مردان و زنانی مثل آن‌ها که در این کتاب به گوشه‌ای از سیر آن‌ها که حکایتی از سیره‌ی‌شان است اشاره شده را می‌بینیم، همین تغییر ذائقه است. چگونه می‌توان تن و روحی که به لذت‌ها خو کرده است را از آن لذات جدا کرد؟ این کار محتاج اربعین اربعین تلاش و کوشش و سختی و تحمل رنج است که بنده خود علیل طی این مسیر هستم.
سه.
بنده نسخه‌ی کاغذی این اثر را ندیدم اما در نسخه‌ی الکترونیکی آن، اشکالات تایپی و نشانه‌گذاری زیادی دیدم که البته چون ویراستار نیستم و همچنین قصدم مطالعه بود و نه ویراستاری، از خیر علامت‌گذاری و تصحیح و ارائه‌ی پیشنهاد جایگزین برای آن‌ها گذشتم. امیدوارم این اشکالات جزئی برطرف شود.
چهار.
این اثر مطالب و نکات ریز و درشت زیادی برای بنده داشت که ذکر آن‌ها باعث اطاله‌ی کلام می‌شود؛ ضمن اینکه طبیعی است که دریافت هر کسی از مطالعه‌ی این اثر -و هر اثر دیگری- ممتاز و مخصوص به خودش باشد.
یاعلی مدد
* قطعا یکی از لذات این دنیا مطالعه است.
* بهانه‌ی خواندن این کتاب جناب آقای یاسر ماهری بودند که ازشون ممنونم.
