آسمان‌های بی‌ستون؛ روزی یک آیه: سوره ی مبارکه‌ی لقمان، آیه‌ی ۱۰
آیه‌ی شماره ۱۰ از سوره‌ی مبارکه‌ی لقمان
آسمان‌های بی‌ستون
متن آیه:
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا وَ أَلْقَى فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِکُمْ وَ بَثَّ فِیهَا مِنْ کُلِّ دَابَّةٍ وَ أَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ
ترجمه‌ی آیه:
(او) آسمان‌ها را بدون ستونی که آن را ببینید آفرید، و در زمین کوههایی افکند تا شما را نلرزاند (و جایگاه شما آرام باشد) و از هر گونه جنبندهای روی آن منتشر ساخت؛ و از آسمان، آبی نازل کردیم و به وسیله‌ی آن در روی زمین انواع گوناگونی از جفت‌های گیاهان پر ارزش رویاندیم.
تفسیر کوتاه:
ندیدن، دلیل نبودن نیست.(آسمان‌ها ستون دارد، گرچه ما آن را نمىبینیم)«بغیر عمد ترونها»
قبل از هر چیز، استقرار و آرامش لازمهى زندگى است. «أن تمید بکم»
نظام حاکم بر زمین، به خاطر انسان است. «أن تمید بکم»
آب، نعمتى بس بزرگ و بااهمیّت است. آب، مایه‌ى رویش و پرورش بسیارى از موجودات است.(«ماءً» نکره و با تنوین آمده که نشانه‌ی عظمت است.)
به گیاهان و سبزىها و محیط زیست، کریمانه بنگریم که خداوندِ کریم، در قرآن کریم، آن‌ها را کریم خوانده است. «من کلّ زوج کریم»
* منبع: سایت انجمن گفتگوی دینی
