آغاز طبیعت؛ رزوی یک آیه: سوره‌ی مبارکه‌ی فاطر، آیه‌ی ۹
پنجشنبه, ۱ فروردين ۱۳۹۸، ۰۶:۰۰ ق.ظ
آیه‌ی شماره‌ی ۹ از سوره‌ی مبارکه‌ی فاطر
آغاز طبیعت
متن آیه:
وَ اللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ
ترجمه‌ی آیه:
و خدا همان کسى است که بادها را روانه مىکند پس [بادها] ابرى را برمىانگیزند و [ما] آن را به سوى سرزمینى مرده راندیم و آن زمین را بدان [وسیله] پس از مرگش زندگى بخشیدیم؛ رستاخیز [نیز] چنین است.
تفسیر کوتاه:
* نظام حسابشدهاى که بر حرکت بادها، و سپس حرکت ابرها، و بعد از آن نزول قطرههاى حیات‌بخش باران، و به دنبال آن زنده‌شدن زمین‌هاى مرده حاکم است، خود بهترین دلیل و خود بهترین گواه بر این حقیقت است که دست قدرت حکیمى در پشت این دستگاه قرار دارد و آن را تدبیر مىکند.
* منبع: سایت انجمن گفتگوی دینی
