اشک غمت ستاره‌ی هفت آسمان، بلال؛ حضرت زهرا (س)؛ جعفر رسول‌زاده (آشفته)
چهارشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۹، ۰۶:۰۶ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اشک غمت ستاره‌ی هفت آسمان، بلال!
در آسمان غربت مولا بمان! بلال!
داغ نماز بر دل محراب مانده است
انگار سال‌هاست نگفتی اذان، بلال!
بغض سکوت در گلویم پنجه می‌زند
جز غم کسی نمانده مرا هم‌زبان، بلال!
برخیز و سوگ‌نامه‌ی این فصلِ درد را
با حنجری به وسعت غم‌ها بخوان، بلال!
ای زخمِ شانه‌های نجابت! صبور باش
در التهاب کینه‌ی نامردمان، بلال!
تا سنگ کینه حرمت آیینه بشکند
شد دست ظلم و فاجعه هم‌داستان، بلال!
زود است مثل مرغ مهاجر شکسته‌بال
یکباره پر بگیرم از این آشیان، بلال!
زود است تا در آینه‌ی غربت علی
جز نقش درد و داغ نبینی عیان، بلال!
زود است تا مدینه نبیند ز فاطمه
جز یک مزار گم‌شده‌ی بی‌نشان، بلال!
میراث صبر و زخم و شهادت به روزگار
ماند برای آل علی جاودان، بلال!
جعفر رسول‌زاده (آشفته)
از سایت شعر هیئت
