اگر سرم که ز انکار کردگار پرم - فاضل نظری
شنبه, ۷ بهمن ۱۳۹۱، ۱۰:۳۲ ب.ظ
اگر دلم که ز اندوه روزگار پرم
دقق تر بنگر این قبار از آینه نیست
خود این منم که در آیینه از غبار پرم
ستون تسلیت روزنامه ای شده ام
که از مرور خبرهای ناگوار پرم
درختی ام که پر از قلبهای کنده شده است
ز خالکوبی غم های روزگار پرم
نه اهل کشتی نوح و نه سر نهاده به کوه
برای آمدن مرگ از انتظار پرم
مگیر زورق فرسوده مرا از رود
که از امید رسیدن به آبشار پرم...
فاضل نظری