باید آیینه را قسم بدهم، صورتت را به من نشان بدهد؛ زبان‌حال حضرت امیر علیه‌السلام؛ عارفه دهقانی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

 

باید آیینه را قسم بدهم، صورتت را به من نشان بدهد

دیدن روی ماه تو تنها، می‌تواند به من توان بدهد

 

رو گرفتی...خسوف شد... شب‌ها، آه! از سوزِ مانده بر لب‌ها

نفَسی زنده کن مرا... که فقط می‌تواند دَمِ تو، جان بدهد

 

جز من و کودکان و سلمان و دو سه یارِ "به حق-مسلمان"م

یک نفر نیست که در این شهر، برسد ... آب دستمان بدهد

 

اَنتِ روحُ الحیاةِ...لَم یَبقا، بعدَکِ جسمُ نحنُ فی الدُّنیا!

دونَنی، لا تُرَحِّلی! زهرا! کاش هجران، کمی امان بدهد

 

اینهمه زخم... آه... اینهمه زخم، رازهای تو بود و دَم نزدی

چاره‌سازِ علی...بگو چه کنم؟ کیست تا مَرهَمی نشان بدهد؟

 

کمی آبِ روان بریز اسماء...، عذر می‌خواهم از همه سادات!

روضه ،سنگین شده...کسی باید، آبِ قندی به روضه‌خوان بدهد

 

 

عارفه دهقانی