برای یادگیری ۱۷؛ ادامه‌ی بحث وزن شعر و هجا
امتداد هر مصوت بلند دو برابر مصوت کوتاه است، لذا در وزن شعر هر مصوت بلند دو حرف به حساب می‌آید. مثلا کلمه‌ی «سی» سه حرفی است. هر یک از حروف دیگر، چه مصوت کوتاه و چه صامت، یک حرف به شمار می‌آید.
در وزن شعر «ن» بعد از مصوت بلند در یک هجا (یعنی «ن» ساکن) به حساب نمی‌آید. مثلا: جان = جا، برین = بری، خون = خو.
اگر این «ن» به هجای بعد منقل گردد، در این هجای جدید، چون بعد از مصوت بلند قرار نمی‌گیرد به حساب آورده می‌شود. مثلا «دوان آمد» را اگر به صورت «دوانامد» تلفظ کنیم، به سبب این که «ن» در هجای جدیدِ (نا) از مصوت بلند قبل از خود فاصله گرفته است به حساب می‌آید.
«آ» در خط، برابر است با همزه و مصوت بلندِ «ا»، لذا سه حرف به حساب می‌آید. مثل: «آباد» که هجای اولش سه حرفی و هجای دومش چهار حرفی است.
* قافیه و عروض پیش‌دانشگاهی، صفحه‌ی ۲۳
* عضویت در کانال ادبی تک‌مضراب
