بیمار، غیرِ شربتِ اشک روان نداشت؛ امام سجاد (ع)؛ علی انسانی

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

بیمار، غیرِ شربتِ اشک روان نداشت

در دل هزار درد و توانِ بیان نداشت...

 

یک گل نداشت باغ و به آتش کشیده شد

جز آه در بساط، دگر باغبان نداشت

 

یکسر به خاک ریخت گل و غنچه، شاخ و برگ

دیگر ز باغِ عشق، نصیبی خزان نداشت

 

ماهی که آفتاب از او نور می‌گرفت

جز ابرِ خشکِ دیده، به سر، سایبان نداشت

 

دانی به کربلا ز چه او را عدو نکشت؟

تا کوفه، زنده‌ماندنِ او را گمان نداشت

 

از تب ز بس که ضعف به پا چیره گشته بود

می‌خواست بگذرد ز سرِ جان، توان نداشت

 

یک آسمان، ستاره به ماه رخش، ز اشک

می‌رفت و یک ستاره به هفت آسمان نداشت...

 

علی انسانی

 

 

* منبع: سایت شعر هیئت