تیر کم‌تر بزنید از پی صیدِ بالش؛ حضرت عباس (ع)؛ جواد محمدزمانی

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

تیر کم‌تر بزنید از پی صیدِ بالش
چشمِ مرغانِ حرم می‌دود از دنبالش

کرم حاکمِ کوفه‌است که فرزندِ علی
تیر باید ببرد سهم، ز بیت‌المالش!

عطش و آتش از این لب به هم آمیخته است؟!
یا که خورشید دمیده‌است روی تب‌خالش؟!

کیست این شوکت پُرشور که در دشت حضور
یک چمن یاس شکفته‌است به استقبالش؟

گوش وا کرده زمین تا شنود تکبیرش
چشم وا کرده سماوات به استهلالش

و شنیدیم به تفصیل ز مردان خدا
ماجرایی که چنین است چنین اجمالش:

هرگز از آب ننوشید علمدار حسین
یاد کرد از لب او، از جگر اطفالش

گفت: والله اُحامی اَبداً عن دینی
با لبِ از عطش و عاطفه مالامالش

 

جواد محمدزمانی
از سایت شعر هیئت