خیمه‌ی اذکار را تسبیح سبزت قائمه؛ مدح حضرت زهرا سلام‌الله علیها؛ محمدصحت القلندیس

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

 

خیمه‌ی اذکار را تسبیح سبزت قائمه

ای غزال غصه و غم، فاطمه! یا فاطمه!

 

با تو تکمیل غزل‌های محمد دیدنی است

با تو قرآن قلعه دارد، عصمت دین عاصمه

 

همسر نهج‌البلاغه، مادر قرآن تویی

لیلة‌القدری، یَقولُ الحَقُّ قُل مَن فاطمه؟

 

قُلتُ ما أدری وَ ما أدراکَ مَن مَرضیَّةٌ

ها! هِیَ کُبری مِنَ الکُلِّ، کَمالٌ کامله

 

حُسن أحسَن را حَسَن در دامن سبز تو دید

تا حدیث صلح شد با حق و حکمت حاکمه

 

ای علی را عاطفه، عشق حسین را والده

عشق فرزند تو، عاشورای خون را خاتمه

 

زینب تو زینت زیبای مولایت علی‌است

تا که سجادت ستودش: بی‌معلم عالمه

 

دخترت در دفتر دل، شاه‌بیت مرتضاست

مشق انشا در دمشقش بود نشر قاصعه

 

شقشقیّه کمتر از شقّ‌القمر هرگز نبود

لیک ردّالشمس دیگر شد کلام فاطمه

 

 

محمدصحت القلندیس