سرگردان مباش!

                                                                               یا حق                                          دوست من! چرا از چیزی به چیز دیگر می گریزی؟هر آنچه اتفاق ا فتاده  است باید روی می داده است.پس دیگر نه نگران گذشته باش و نه ازآینده  بیمناک .                                                                                به دامان نیلوفرین خداوند متوسل شو،و آنجا زیبایی،سرور و آرامش حقیقی را دریاب.                                                                                آیا احساس می کنی همه سالهای گرانبهای عمر را به هدر کشیده ای و چیزی نیندوخته ای؟اما همه چیز از دست نرفته است.هنوز وقت باقی است.برخیز،و روحت را تعالی بخش.با گذشته جنگ مکن،بلکه از آن فرا رو.چگونه؟؟؟ با تسلیم خود به خدا:«خداوندا تقصیرات و شکست هایم را نزد «تو» می آورم مرا چنانچه هستم بپذیر.مرا از آن خود ساز.زندگی ام را اولوهیت بخش.»اگر با ایمان و عشق به خدا رو کنیم،کاری نیست که خداوند برای ما انجام ندهد.