شب چون هوای بوسه و آغوش میکنی؛ سیمین بهبهانی
جمعه, ۱۰ فروردين ۱۳۸۶، ۰۳:۱۶ ق.ظ
بسمالله الرحمن الرحیم
شب چون هوای بوسه و آغوش میکنی
دزدانه جام یاد مرا نوش میکنی
عریان ز راه میرسم و پیکر مرا
پنهان به بوسههای گنهجوش میکنی
شرمنده پیش سایهی پروانه میشوم
زان شمع شبفروز که خاموش میکنی
ای مست بوسهی دو لبم، در کنار من
بهتر ز بوسه هست و فراموش میکنی
مشکن مرا چو جام که بی من شب فراق
چون کوزه دست خویش در آغوش میکنی
سیمین! تو ساقی ِ سخنی وز شراب شعر
یک جرعه در پیالهی هر گوش میکنی
سیمین بهبهانی
* منبع: وبلاگ غزلسرا