عشق، حالا که از آن چهره نقاب افتاده؛ سیدتقی سیدی

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

عشق، حالا که از آن چهره نقاب افتاده

در دلم تازه به شور و تب و تاب افتاده

 

دیر شد آمدنت روح من از جانم رفت

مثل یک شاخه‌ى خشکم که به آب افتاده

 

عشق طغیان بکند عقل جلودارش نیست

مثل یک صخره که در شیب و شتاب افتاده

 

زندگى خواب خوشى بود که تعبیر نشد

من دچارم به شب و در تب خواب افتاده

 

مثل یک رادیوى از همه‌جا بى‌خبرم

پرم از حرف و به یک گوشه خراب افتاده ‏

 

سیدتقی سیدی

 

 

* منبع: صفحه‌ی اینستاگرام شاعر