مفاتیح الجنان؛ اعمال شب جمعه
امّا اعمال شب جمعه
پس آن بسیار است و ما در اینجا اکتفا مىکنیم بذکر چند عمل اوّل بسیار گفتن سُبْحانَ اللَّهِ وَاللَّهُ اَکْبَرُ وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ و بسیار صلوات فرستادن همانا روایت شده که جمعه شبش نورانى است و روزش بسیار روشن پس بسیار بگوئید سُبْحانَ اللَّهِ وَ اللَّهُ اَکْبَرُ وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وبسیارصلوات بفرستید بر محمّد و آل محمّدعلیهم السلام و در روایت دیگر اَقَلّ صلوات در این شب صد مرتبه است و آنچه زیاده کنى بهتر است، و از حضرت صادقعلیه السلام مرویست که صلوات بر محمد و آل محمد در شب جمعه برابر است با هزار حسنه و محو مىکند هزار سیّئه را و بالا مىبرد هزار درجه و مستحبّ است که بسیار صلوات بفرستند بر محمّد و آل محمّد صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ بعد از نماز عصر روز پنجشنبه تا آخر روز جمعه، و بسند صحیح از حضرت صادقعلیه السلام منقولست که چون عصر روز پنجشنبه مىشود ملائکه از آسمان به زیر مىآیند با قلمهاى طلا و صحیفههاى نقره و نمىنویسند در پسین پنجشنبه و شب جمعه و روز جمعه تا آفتاب غروب کند بغیر از صلوات بر محمّد و آل محمّد، و شیخ طوسى فرموده که مستحبّ است در روز پنجشنبه صلوات فرستادن برپیغمبرصلى الله علیه وآله هزارمرتبه و مستحبّ است آنکه بگوید در آن:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ، وَ أَهْلِکْ عَدُوَّهُمْ مِنَ
خدایا درود فرست بر محمد و آلش و فرج ایشان را نزدیک گردان و دشمنانشانرا از
الْجِنِّ وَ الاِنْسِ مِنَ الْأَوَّلینَ وَ الآخِرینَ و گفتن این صلوات صد مرتبه از بعد عصر پنجشنبه تا
جن و انس از اولین و آخرین نابود کن * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آخر روز جمعه فضیلت بسیار دارد و نیز شیخ فرموده مستحبّ است که در آخر روز پنجشنبه استغفار کنند به این
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نحو: اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ، وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ تَوْبَةَ عَبْدٍ
* * * آمرزش خواهم از خدائى که معبودى جز او نیست زنده و پاینده است و بسویش توبه کنم توبه بنده
خاضِعٍ مِسْکینٍ مُسْتَکینٍ، لا یَسْتَطیعُ لِنَفْسِهِ صَرْفاً وَ لا عَدْلاً، وَ لا نَفْعاً وَلا
فروتن بینواى درمانده که نتواند به نفع خویشتن کارى (کند) نه دفع شرى و نه سود و
ضَرّاً، وَ لاحَیوةً وَ لا مَوْتاً وَ لا نُشُوراً، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ
زیانى و نه زندگى و مرگى و نه رستاخیزى و درود خدا بر محمد و عترت
الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ الْأَخْیارِ الأَبْرارِ، وَ سَلَّمَ تَسْلیماً
پاک و پاکیزه و برگزیدگان نیکش و سلام کاملش بر ایشان باد.
دویّم آنکه در شب جمعه این سورهها را بخواند که از براى هر یک فواید و ثواب بسیار روایت شدهبنىاسرائیل، کهف، سه طسین، الم سجده، یس، ص، اَحْقاف، واقِعَة، حم سجده، حم دُخان، طُور، اِقْتَرَبَتْ، جُمعه و اگر فرصت ندارد اختیار کند واقعه وسورههاى قبل آنرا زیرا که روایت شده از حضرت صادقعلیه السلام که هر که در هر شب جمعه سوره بنىاسرائیل بخواند نمیرد تا بخدمت حضرت قائمعلیه السلام برسد و از اصحاب آن حضرت باشد و فرمود که هر که سوره کهف را در هر شب جمعه بخواند نمیرد مگر شهید و حقّ تعالى او را در روز قیامت با شهداء محشور گرداند و با ایشان باز دارد و فرمود که هر که هر سه طسین را در شب جمعه بخواند از دوستان خدا باشد و در امان و حمایت حقّ تعالى باشد و فقر و تنگدستى در دنیا به او نرسد و در آخرت خدا از بهشت آنقدر به او عطا کند که او راضى گردد و زیاده از رضا به او کرامت فرماید و صد زن از حوریان بهشت به او تزویج نماید و فرمود که هر که سوره الم سجده در هر شب جمعه بخواند حقّ تعالى در قیامت نامه او را بدست راست او دهد و او را بر اعمال او حساب نکند و از رفقاء محمّد و آل اوعلیهم السلام باشد، و بسند معتبر از حضرت باقرعلیه السلام منقول است که هر که سوره ص را در شب جمعه بخواند از خیر دنیا وعُقْبى آنقدر به او عطا کنند که نداده باشند مگر به پیغمبر مرسلى یا ملک مقرّبى و داخل بهشت گردانند او را با هر که خواهد از اهل خانه او حتى خادمى که او را خدمت کرده است اگر چه داخل عیال او نباشد و در حدّ شفاعت کردن او نباشد، و از حضرت صادقعلیه السلام منقولست که هر که در شب جمعه یا روز جمعه سوره اَحْقافْ را بخواند در دنیا به او ترسى و بیمى نرسد و در آخرت از فزع و ترس روز قیامت ایمن باشد، وفرمود که هرکه هرشبجمعه سوره واقعه را بخواند خدا او را دوستدارد و او را محبوب گرداند و در دنیا بدحالى و تنگدستى نبیند و هیچ آفت از آفات دنیا به او نرسد و از رفقاء حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام باشد واین سوره مخصوص امیرالمؤمنیناست و روایت استکه هر که بخواند سوره جمعه را در هر شب جمعه خواهد بود کفّاره مابین جمعه تا جمعه دیگر، وهمین فضیلت وارد شده از براى کسىکه سوره کهف را درهر شب جمعه بخواند وهمچنین براى کسیکه آنرا بعد از ظهر وعصر روز جمعه بخواند، و بدان که نمازهاى بسیار در شب جمعه وارد شده از آنجمله نماز حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام ودیگر دو رکعت نماز در هر رکعت حمد و پانزده مرتبه اِذا زُلْزِلَتْ، روایت شده که هر که این نماز را بجا آورد ایمن کند خدا او را از عذاب قبر و از هولهاى روز قیامت سیّم آنکه در رکعت اوّل نماز مغرب وعشاء سوره جمعه بخواند و در دویّم مغرب توحید و در دویّم عشاء اَعْلى بخواند چهارم آنکه ترک کند خواندن شعر را زیرا که در حدیث صحیح از حضرت صادقعلیه السلام منقول است که مکروه است روایت شعر براى روزهدار و مُحرِم و در حرم و در روز جمعه و شبها راوى گفت هر چند شعر حقّى باشد فرمود هر چند شعر حقّ باشد، و در حدیث معتبر از حضرت صادقعلیه السلام منقول است که حضرت رسولصلى الله علیه وآله فرمود که هر که یک شعر بخواند در شب جمعه یا در روز جمعه در آنشب و در آنروز بهرهاى از ثواب بغیر آن نداشته باشد، و به روایت معتبر دیگر در آن شب و آن روز نمازش مقبول نگردد پنجم دعاء در حقّ مؤمنین بسیار کند چنانکه حضرت زهراءعلیها السلام مینموده و اگر از براى ده نفر از برادران مؤمن که مرده باشند طلب آمرزش کند روایت شده که بهشت براى او واجب گردد ششم آنکه بخواند دعاهاى وارده درآنرا وآنها بسیاراست وما بذکر قلیلى ازآنها اکتفامىنمائیم بسند صحیح از حضرت صادقعلیه السلام منقول است که هر که در شب جمعه در سجده آخر نافله شام هفتمرتبهایندعارابخواندچونفارغشودآمرزیدهشدهباشدواگردرهرشب چنینکند بهتر است و دعا این است:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَریمِ وَ اسْمِکَ الْعَظیمِ
* * * * * * * * خدایا از تو درخواست کنم به ذات بزرگوار و نام بزرگت
اَنْتُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَغْفِرَ لى ذَنْبِىَ الْعَظیمَ
که درود فرستى بر محمد و آلش و بیامرزى گناه بزرگم
واز حضرت رسولصلى الله علیه وآله منقولست که هر که هفتمرتبه این دعا را بخواند در شب جمعه یا روز
جمعهاگر در آنشب یا آنروز بمیرد داخل بهشت شود و دعا این است
اَللّهُمَّ اَنْتَ رَبّى لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، خَلَقْتَنى وَ اَنَا عَبْدُکَ
خدایا تویى پروردگار من معبودى جز تو نیست مرا آفریدى و من بنده تو
وَ ابْنُ اَمَتِکَ، وَ فى قَبْضَتِکَ وَ ناصِیَتى بِیَدِکَ، اَمْسَیْتُ عَلى
و فرزند کنیز توام و در قبضه قدرت توام و اراده و اختیارم بدست تو
عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ، اَعُوذُ بِرِضاکَ مِنْ شَرِّ ما صَنَعْتُ،
است تا آنجا که توانستم بر عهد و پیمان تو روز را به شب آورم پناه مىبرم به خوشنودى تو از شر آنچه کردهام
اَبُوءُ بِنِعْمَتِکَ وَ اَبُوءُ بِذَنْبى، فَاغْفِرْ لىذُنُوبى، اِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاَّ اَنْتَ.
هم به نعمت تو اعتراف دارم و هم به گناه خود پس گناهم را بیامرز که براستى نیامرزد گناهان را جز تو
وشیخ طوسى و سید و کفعمى و سیّد بن باقىگفتهاندکه مستحبّ است در شب جمعه و روز آن و شب عرفه و روز آن این دعا بخوانند و ما دعا را از مصباحشیخ نقل مىکنیم و دعا این است:
اَللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَ تَهَیَّأَ وَ اَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ، لِوِفادَةٍ اِلى مَخْلُوقٍ رَجآءَ رِفْدِهِ، وَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا هرکس مجهز و آماده و مهیا و مستعد براى ورود بر مخلوقى شده به امید دهش و
طَلَبَ نآئِلِهِ وَ جآئِزَتِهِ، فَاِلَیْکَ یا رَبِّ تَعْبِیَتى وَ اسْتِعْدادى، رَجآءَ عَفْوِکَ وَطَلَبَ
به جستجوى جایزه و بخشش او پس اى پروردگار من آمادگى و استعداد من بسوى تو است و آرزوى عفو تو و خواهش بخشش و
نآئِلِکَ وَ جآیِزَتِکَ، فَلا تُخَیِّبْ دُعآئى یا مَنْ لا یَخیبُ عَلَیْهِ سائِلٌ، وَلا یَنْقُصُهُ
جایزهات را دارم پس در این خواهشى که دارم نومیدم مکن اى کسىکه هیچ خواهندهاى ناامید از درگاهش نرود و
نآئِلٌ، فَاِنّى لَمْ آتِکَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صالِح ٍ عَمِلْتُهُ، وَ لا لِوِفادَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ،
هیچ گیرنده عطایى از (کرمش) نکاهد و من به اعتماد عمل صالحى که کرده باشم بدرگاهت نیامده و نه به مخلوقى وارد شدهام که از
اَتَیْتُکَ مُقِرّاً عَلى نَفْسى بِالْإِسآئَةِ وَ الظُّلْمِ، مُعْتَرِفاً بِاَنْ لاحُجَّةَ لى وَ لا عُذْرَ،
او امیدى داشته باشم بلکه بدرگاه تو آمدهام در حالیکه اقرار دارم که بخود بدى و ستم کرده و معترفم که هیچ دلیل و عذرى هم بر
اَتَیْتُکَ اَرْجُو عَظیمَ عَفْوِکَ الَّذى عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخاطِئینَ، فَلَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ
این بدى و ستم نداشتهام، آمدهام به امید آن عفوعظیمتوکهبدانازخطاکاران درگذرى وتوقفطولانىآنهابرجرمبزرگبازت نداشت
عُکُوفِهِمْ عَلى عَظیمِ الْجُرْمِ اَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَةِ، فَیا مَنْ رَحْمَتُهُ واسِعَةٌ،
از اینکه باز بدانها مهر ورزى اى کسىکه رحمتش وسیع و گذشتش بزرگ است
وَ عَفْوُهُ عَظیمٌ، یا عَظیمُ یاعَظیمُ یا عَظیمُ، لا یَرُدُّ غَضَبَکَ اِلاَّ حِلْمُکَ، وَ لا
اى خداى بزرگ اى خداى بزرگ اى خداى بزرگ خشم تو را جز بردباریت جلوگیرى نکند
یُنْجى مِنْ سَخَطِکَ اِلَّا التَّضَرُّعُ اِلَیْکَ، فَهَبْ لى یا اِلهى فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتى
و از غضب تو جز زارى به درگاهت چیزى نجات نبخشد پس اى معبود من بدان قدرتى
تُحْیى بِها مَیْتَ الْبِلادِ، وَ لا تُهْلِکْنى غَمّاً حَتّى تَسْتَجیبَ لى، وَ تُعَرِّفَنِى
که سرزمینهاى مرده را بدان وسیله زنده مىگردانى گشایشى بر من بخش و مرا به حال اندوه هلاکممکنتادعایم را مستجاب کنى
الإِجابَةَ فى دُعآئى، وَ اَذِقْنى طَعْمَ الْعافِیَةِ اِلى مُنَتَهى اَجَلى، وَ لا تُشْمِتْ بى
و اجابت دعایم را به من بنمایانى و طعم تندرستى را تا پایان عمر به من بچشان و گرفتار شماتت
عَدُوّى وَ لا تُسَلِّطْهُ عَلَىَّ، وَ لا تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقى، اَللّهُمَّ اِنْ وَضَعْتَنى فَمَنْ
دشمنم مکن و او را بر من مسلط مگردان و بر گردنم سوارش منما خدایا اگر تو مرا پست کنى پس کیست
ذَا الَّذى یَرْفَعُنى، وَ اِنْ رَفَعْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى یَضَعُنى، وَ اِنْ اَهْلَکْتَنى فَمَنْ
که (بتواند) بلندم کند و اگر تو بلندم کنى پس کیست که (بتواند) پستم کند و اگر هلاکم کنى
ذَاالَّذى یَعْرِضُ، لَکَ فى عَبْدِکَ، اَوْ یَسْئَلُکَ عَنْ اَمْرِهِ، وَ قَدْ عَلِمْتُ اَنَّهُ لَیْسَ فى
پس کیست که درباره این بندهات متعرض تو شود یا از وضع او از تو پرسش کند ولى بطور مسلم این را دانستهام که در حکم تو
حُکْمِکَ ظُلْمٌ، وَ لا فى نَقِمَتِکَ عَجَلَةٌ، وَ اِنَّما یَعْجَلُ مَنْ یَخافُ الْفَوْتَ، وَ اِنَّما
ستمى نیست و نه در انتقام تو شتابى است زیرا کسى شتاب (در انتقام) کند که بترسد (فرصت) از دست برود
یَحْتاجُ اِلَى الظُّلْمِ الضَّعیفُ، وَ قَدْتَعالَیْتَ یا اِلهى عَنْ ذلِکَ عُلُوّاً کَبیراً اَللّهُمَ
و شخص ناتوان نیازمند به ستم مىباشد و درصورتىکه اى معبود من تو از اینگونه مطالب بسیار برتر و بزرگترى خدایا
اِنّى اَعُوذُ بِکَ فَاَعِذْنى، وَ اَسْتَجیرُ بِکَ فَاَجِرْنى، وَاَسْتَرْزِقُکَ فَارْزُقْنى،
به تو پناه آرم پس یاریم ده و از تو امان خواهم پس امانم ده و از تو روزى طلبم پس روزیم ده
وَاَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ فَاکْفِنى، وَاَسْتَنْصِرُکَ عَلى عَدُوّى فَانْصُرْنى، وَاَسْتَعینُ بِکَ
و بر تو توکل کنم پس کفایتم فرما و براى پیروزى بر دشمنم از تو یارى خواهم پس یاریم ده
فَاَعِنّى، وَاَسْتَغْفِرُکَ یااِلهى فَاغْفِرْلى آمینَ آمینَ آمینَ
و از تو کمک خواهم پس کمکم ده و از تو آمرزش طلبم اى معبود من پس بیامرزم آمین
* هفتم آنکه بخواند دعاى کمیل را که در فصل بعد مذکور خواهدشد انشاءاللَّه تعالى هشتم آنکه بخواند دعاى اَللّهُمَّ یاشاهِدَ کُلِّ نَجْوى کهدر شب عرفه نیز خوانده مىشود و بیاید انشاء اللَّه تعالى نهم آنکه
اى خدا اى داناى هر راز پنهان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ده مرتبه بگوید یا دائِمَ الْفَضْلِ عَلى الْبَریِّةِ، یا باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالْعَطِیَّةِ، یا
* * * * * * * اى کسى که فضل و بخششت بر خلق دائمى است و اى آنکه دو دست احسانت به عطابخشى باز است اى
صاحِبَ الْمَواهِبِ السَّنِیَّةِ، صَلِّ عَلى مُحَمِّدٍ وَ آلِهِ خَیْرِ الْوَرى سَجِیَّةً،
دارنده بخششهاى ارجمند درود فرست بر محمد و آلش که بهترین مردمند در سرشت و نهاد،
وَ اغْفِرْ لَنا یا ذَاالْعُلى فى هذِهِ الْعَشِیَّةِ. و این ذکر شریف در شب عید فطر نیز
و بیامرز ما را اى خداى بلند مرتبه در این شب * * * * * * * * * * * * * *
خوانده مىشود دهم انار تناولکند چنانکه حضرت صادقعلیه السلام درهر شب جمعه میل مىفرمود و اگر در وقت خوابیدن بخورد شاید بهتر باشد چه آنکه روایت شده که هر که در وقت خوابیدن انار بخورد ایمن خواهد بود در نفس خود تا صبح کند و سزاوار است که هرگاه انار بخورد دستمالى در زیر آن پهن کند که دانهاش را ضبط کند و بعد از آن بخورد و در انار خود دیگرى را شریک نکند شیخ جعفر بن احمد قمى(ره) در کتاب عروس از حضرت صادقعلیه السلام روایت کرده است که هر که ما بین دو رکعت نافله صبح و فریضه صبح صد مرتبه بگوید سُبْحانَ رَبِّىَ الْعَظیمِ وَبِحَمْدِهِ، اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ حقّ تعالى در بهشت مسکنى براى او بنا کند و شیخ و سیّد و دیگران این دعا را ذکر کردهاند و گفتهاند که مستحبّ است که در سحر شب جمعه این دعا را بخوانند:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ، وَهَبْ لِىَ الْغَداةَ رِضاکَ، وَ اَسْکِنْ قَلْبى
* * * * * * * * * * * * * * * * خدایا درود فرست بر محمد و آلش و خوشنودى خود را در این بامداد به من ببخش و
خَوْفَکَ، وَاقْطَعْهُ عَمَّنْ سِواکَ، حَتّى لااَرْجُوَ وَ لا اَخافَ اِلاَّ اِیَّاکَ، اَللّهُمَّ صَلِ
خوف خود را در دلم جاى ده و از غیر خود (امیدم را) قطع کن تا بدانجا که امید نداشته باشم و نترسم جز از تو خدایا درود
عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ، وَ هَبْ لى ثَباتَ الْیَقینِ، وَ مَحْضَ الإِخْلاصِ، وَ شَرَفَ
فرستبر محمد و آلش و (اینها را که مىگویم) به من ببخش: یقین ثابت و اخلاص پاک و شرف یگانهپرستى و استقامتى
التَّوْحیدِ، وَ دَوامَ الإِسْتِقامَةِ، وَ مَعْدِنَ الصِّبْرِ، وَ الرِّضا بِالْقَضآءِ وَ الْقَدَرِ،
پایدار و کان شکیبایى و خوشنود بودن به قضاء و قدر اى روا کننده
یاقاضِىَ حَوائِجِ السَّآئِلینَ، یا مَنْ یَعْلَمُ ما فى ضَمیرِ الصَّامِتینَ، صَلِّ عَلى
حاجتهاى سائلان و اى داناى نهاد خاموشان درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وآلِهِ، وَ اسْتَجِبْ دُعائى وَاغْفِرْ ذَنْبى، وَ اَوْسِعْ رِزْقى، وَ اقْضِ
محمد و آلش و دعاى مرا مستجاب گردان و گناهم را بیامرز و روزیم را فراخ کن و
حَوآئِجى فى نَفْسى، وَ اِخْوانى فى دینى وَاَهْلى، اِلهى طُمُوحُ
حاجتهایم را درباره خودم و برادران دینیم و خانوادهام برآور خدایا آرمانهاى بلند
الْأمالِ قَدْ خابَتْ اِلاَّ لَدَیْکَ، وَ مَعاکِفُ الْهِمَمِ قَدْ تَعَطَّلَتْ اِلاَّ عَلَیْکَ، وَمَذاهِبُ
نومید شد مگر نزد تو و جایگاه همتها معطل ماند جز همتى که بر تو (متوجه) باشد و راه خِرَدها
الْعُقُولِ قَدْ سَمَتْ اِلاَّ اِلَیْکَ، فَاَنْتَ الَّرجآءُ وَ اِلَیْکَ الْمُلْتَجَأُ، یااَکْرَمَ مَقْصُودٍ،
به بنبست رسید جز راهى که بسوى تو است پس تویى امید و پناهگاه درگاه تو است اى بزرگوارترین کسى که بسویش رو کنند
وَ اَجْوَدَ مَسْئُولٍ هَرَبْتُ اِلَیْکَ بِنَفْسى، یا مَلْجَأَ الْهارِبینَ بِاَثْقالِ الذُّنُوبِ،
و بخشندهترین کسى که از او بخواهند بسوى تو گریختم اى پناه گریختگان با بارهاى سنگین گناهانى
اَحْمِلُها عَلى ظَهْرى، لا اَجِدُ لى اِلَیْکَ شافِعاً سِوى مَعْرِفَتى، بِاَنَّکَ اَقْرَبُ مَنْ
که بر دوش کشم و هیچ شفیعى بدرگاه تو نیابم جز اینکه مىدانم تو نزدیکترین کسى هستى
رَجاهُ الطَّالِبُونَ، وَ اَمَّلَ مالَدَیْهِ الرَّاغِبُونَ، یامَنْ فَتَقَ الْعُقُولَ بِمَعْرِفَتِهِ، وَ اَطْلَقَ
که جویندگان امید به او دارند و آرزومندان آنچه را نزد او است آرزو کنند اى کسى که عقلها را بوسیله معرفت خویش گشودى و
الأَلْسُنَ بِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَ مَا امْتَنَّ بِهِ عَلى عِبادِهِ فى کِفآءٍ لِتَاْدِیَةِ حَقِّهِ، صَلِّ عَلى
زبانها را به ستایش خود باز کردى و قرار دادى آنچه را بر بندگان خود احسان وانعام فرمودى در برابر اداى حق خود درود فرستبر
مُحَمَّدٍوآلِهِ، وَلاتَجْعَلْ لِلشَّیْطانِعَلىعَقْلىسَبیلاً،وَلالِلْباطِلِعلى عَمَلى دَلیلاً
محمد و آلش و براى شیطان بر خرد من راهى قرار مده و باطل را راهنماى کردارم مساز
وچونصبحروزجمعهطالع شود این دعا بخواند اَصْبَحْتُ فى ذِمَّةِ اللَّهِ وَ ذِمَّةِ مَلائِکَتِهِ، وَذِمَمِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * صبح کردم در پناه خدا و پناه فرشتگانش و پناه
اَنْبِیآئِهِ وَ رُسُلِهِ عَلَیهِمُ السَّلامُ، وَذِمَّةِ مُحمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَ ذِمَمِ الأَوصیآءِ
پیمبران و فرستادگانش علیهمالسلام و پناه محمد صلى الله علیه و آله و پناه اوصیاء
مِنْ آلِمحَمَّدٍ عَلَیْهِمُالسَّلامُ، آمَنْتُ بِسِرِّ آلِمُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُالسَّلامُ وَعَلانِیَتِهِمْ
از خاندان محمد علیهمالسلام و ایمان آرم به سرّ نهان آل محمد علیهمالسلام
وَظاهِرِهِمْ وَباطِنِهِمْ، وَاَشْهَدُاَنَّهُمْفى عِلْمِاللَّهِ وَطاعَتِهِ،کَمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وآلِهِ.
و آشکارشان و ظاهر و باطن ایشان و گواهى دهم که ایشان در علم خدا و طاعت او مانند محمد صلى الله علیه و آله هستند* * * *
و روایت شده که هر که در روز جمعه پیش از نماز صبح سه مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ گناهانش آمرزیده شود اگر چه بیشتر از کف دریا باشد.