مفاتیح الجنان؛ فصل اول؛ تعقیبات مشترکه

فصل اوّل: در تعقیبات مشترکه‏

 منقول از مصباح شیخ طوسى‏ قدس سره و غیره پس هرگاه سلام نماز دادى سه مرتبه اَللَّهُ اَکْبَرُ بگو و بلند کن در هر یک دستها را تا محاذى گوشها پس بگو:

 لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَ لا نَعْبُدُ

معبودى جز خدا آن معبود یکتا نیست و ما در برابر او تسلیمیم معبودى جز خدا نیست و ما جز او نپرستیم‏

 اِلاَّ اِیَّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّنا وَ

و دین (و عبادت) را خالص براى او گردانیم و اگر چه بر مشرکان بد آید معبودى جز خدا نیست که پروردگار ما و

 رَبُّ آبآئِنَا الأَْوَّلینَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ

پروردگار پدران پیشین ما است معبودى نیست جز خدا که یکتاى یکتاى یکتاست به وعده خود وفا کند و

 نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ‏

بنده‏اش را یارى کند و لشگرش را عزت دهد و به تنهایى احزاب (باطل) را منهزم ساخت پس او را است پادشاهى و او راست‏

 الْحَمْدُ یُحْیى‏ وَ یُمیتُ وَ یُمیتُ وَ یُحْیى‏ وَ هُوَ حَىٌّ لایَمُوتُ بِیَدِهِ‏

سپاس که زنده مى‏کند و مى‏میراند و بمیراند و زنده کند و او است زنده‏اى که نمى‏میرد

 الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى‏ کُلِّشَىْ‏ءٍ قَدیرٌ پس بگو اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى‏ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ

هر خیرى به دست او است و بر هر چیز قادر است  * *  آمرزش مى‏خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست‏

 الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ پس بگو اَللّهُمَّ اهْدِنى‏ مِنْ عِنْدِکَ وَ اَفِضْ‏

زنده و پاینده است و به سوى او توبه کنم  * *  بار خدایا مرا از جانب خود راهنمائیم فرما و از زیاده‏

 عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَىَّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ اَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَکاتِکَ سُبْحانَکَ‏

بخششت به من افاضه نما و از رحمتت بر من بگستران و از برکاتت بر من فرو بار منزهى تو

 لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى‏ ذُنُوبى‏ کُلَّها جَمیعاً فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعاً

 معبودى جز تو نیست تمامى و همه گناهانم را بیامرز زیرا جز تو کسى تمامى و همه گناهان‏

 اِلاَّ اَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُکَ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ اَعُوذُ بِکَ‏

 را نیامرزد بار خدایا من از تو درخواست مى‏کنم هر خیرى را که علمت بدان احاطه نمود و پناه مى‏برم به‏

 مِنْ کُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُکَ عافِیَتَکَ فى‏ اُمُورى‏

 تو از هر شرى که علمت بدان احاطه نمود بار خدایا من از تو در تمام کارهایم عافیت مى‏خواهم‏

 کُلِّها وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْیا وَعَذابِ الْأخِرَةِ وَاَعُوذُ بِوَجْهِکَ‏

 و به تو پناه مى‏برم از رسوائى و خوارى دنیا و عذاب آخرت و پناه مى‏برم به ذات بزرگوارت‏

 الْکَریمِ وَ عِزَّتِکَ الَّتى‏ لا تُرامُ وَ قُدْرَتِکَ الَّتى‏ لایَمْتَنِعُ مِنْها شَىْ‏ءٌ

و به عزتت که فوق آن متصور نیست و به قدرتت که چیزى از آن سرپیچى نتواند

 مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَ الْاخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الْاَوْجاعِ کُلِّها وَمِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ

از شر دنیا و آخرت و از شر تمامى دردها و از گزند هر جنبنده‏اى که تو فرمانرواى او هستى‏

 بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّى‏ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ لاحَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّبِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ‏

همانا پروردگار من بر روش حقى است و هیچ جنبش و نیرویى نیست جز به دست خداى والاى بزرگ‏

 تَوَّکَلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى‏ لایَمُوتُ وَالْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ لَمْ‏یَتَّخِذْ وَلَداً وَ

توکل کنم بر خداى زنده‏اى که هرگز نمیرد و ستایش مخصوص خدایى است که فرزندى نگرفته و کسى‏در سلطنت شریک‏او نیست‏

 لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً

و خوارى ندارد تا نیازمند یاور باشد و به نحو کامل او را بزرگ شمار

 پس تسبیح میکنى تسبیح حضرت زهراءعلیها السلام و مى‏گوئى پیش از آنکه از موضع خود حرکت کنى  ده  مرتبه‏

 

 اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ‏اِلَّااللَّهُ، وَحْدَهُ لاشَریکَ‏لَهُ، اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً،

گواهى دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست که شریکى ندارد. معبود یکتاى یگانه فرد

    لَمْ‏یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً.

    بى‏نیاز، همسر و فرزندى نگیرد

 مؤلّف گوید: که فضیلت این تَهْلیل بسیار وارد شده خصوصاً در تعقیب نماز صبح و شام و هنگام طُلُوع و غروب آفتاب پس مى‏گوئى:

 سُبْحانَ اللَّهِ کُلَّما سَبَّحَ اللَّهَ شَى‏ءٌ، وَ کَما یُحِبُّ اللَّهُ اَنْ یُسَبَّحَ وَ کَما هُوَ

منزه است خدا هر آنگاه که چیزى خدا را تسبیح گوید و چنانچه خدا دوست دارد که او را تسبیح کنند و چنانچه‏

 اَهْلُهُ، وَ کما یَنْبَغى‏ لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ الْحَمْدُ للَّهِ‏ِ کُلَّما حَمِدَ اللَّهَ‏

او لایق آنست و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است و ستایش خاص خدا است هرآنگاه‏

 شَى‏ءٌ، وَ کَما یُحِبُّ اللَّهُ اَنْ یُحْمَدَ، وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى‏ لِکَرَمِ‏

که چیزى او را ستایش کند و چنانچه دوست دارد ستایش شود و چنانچه لایق آنست و شایسته‏

 وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ کُلَّما هَلَّلَ اللَّهَ شَى‏ءٌ، وَ کَما یُحِبُ‏

ذات بزرگوار و عزت و جلال او است و معبودى جز خداى یکتا نیست هر آنگاه که چیزى او را به یکتایى یاد کند و چنانچه‏

 اللَّهُ اَنْ یُهَلَّلَ، وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ کَما یَنْبَغى‏ لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ

دوست دارد به یکتایى یاد شود و چنانچه لایق آن است و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال‏

 اللَّهُ اَکْبَرُ کُلَّما کَبَّرَ اللَّهَ شَى‏ءٌ، وَ کَما یُحِبُّ اللَّهُ اَنْ یُکَبَّرَ، وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ

او است و خدا بزرگ است هر آنگاه که چیزى او را به بزرگى یاد کند و چنانچه دوست دارد به بزرگى یاد شود و چنانچه لایق‏

 کَما یَنْبَغى‏ لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ للَّهِ‏ِ، وَ لا اِلهَ‏

آنست و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است منزه است خدا و ستایش خاص او است و معبودى‏

 اِلَّا اللَّهُ، وَ اللَّهُ اَکْبَرُ عَلى‏ کُلِّ نِعْمَةٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ، وَ عَلى‏ کُلِّ اَحَدٍ مِنْ‏

جز او نیست و از همه چیز بزرگتر است براى هر نعمتى که به من و به هر یک از خلق‏

 خَلْقِهِ مِمَّنْ کانَ اَوْ یَکُونُ اِلى‏ یَوْمِ الْقِیمَةِ، اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُکَ اَنْ‏

خود داده از آنانکه بوده‏اند یا پس از این تا روز قیامت بیایند بار خدایا من از تو مى‏خواهم که‏

 تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَسْئَلُکَ مِنْ خَیْرِ ما اَرْجُو وَ خَیْرِ ما

درود بر محمد و آلش بفرستى و از تو درخواست مى‏کنم هر خیرى را چه امید به آن داشته باشم و چه نداشته باشم‏

 لا اَرْجُو، وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ. پس‏

و پناه مى‏برم به تو از شر آنچه از آن در هراسم و آنچه در هراس آن نیستم * *

 مى‏خوانى سوره حمد و آیة الکرسى‏ (بقره، 255)؛ و شَهِدَ اللَّهُ(آل عمران، 18)؛ و آیه قُلِ اللّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ (آل‏عمران، 26)؛ و آیه سَخِرَه و آن سه آیه است از سوره اَعْراف که اوّل آن اِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ(آیات 54 - 56) است و آخر آن مِنَ الْمُحْسِنینَ. پس مى‏گوئى سه مرتبه:

 سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ، وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ، وَ الْحَمْدُ للَّهِ‏ِ

منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه (مشرکان) توصیف کنند و درود بر پیامبران مرسل و ستایش خاص خدا

 رَبِّ الْعالَمینَ. پس مى‏گوئى سه مرتبه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْ‏

است که پروردگار جهانیانست  * * * * * * بار خدایا بر محمد و  خاندانش درود فرست و در کار

 لى‏ مِنْ اَمْرى‏ فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنى‏ مِنْ حَیْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لا اَحْتَسِبُ.

من فرج و گشایشى قرار ده و روزیم ده از آنجا که گمان دارم‏وازآنجاکه گمان‏ندارم.

 و این دعائى است که جبرئیل تعلیم حضرت یُوسف‏علیه السلام کرد هنگامى که در زندان بود، پس بگیر ریش خود را بدست راست و کف دست چپ را بگشا بجانب آسمان و بگو، هفت مرتبه:

 یا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ عَجِّلْ‏

اى پروردگار محمد و خاندان محمد بر محمد و آل محمد درود فرست و فرج‏

 فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍو بگو نیز بهمان حال سه مرتبه یا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ، صَلِ‏

آل محمد را نزدیک کن  * * * * * * * * * * * اى (خدایى که) داراى جلال و بزرگوارى (هستى) درود فرست‏

 عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْحَمْنى‏ وَ اَجِرْنى‏ مِنَ النَّارِ، پس مى‏خوانى‏

بر محمد و خاندانش و به من رحم کن و از دوزخم پناه ده * * * * * * * * * *

 دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ. و مى‏گوئى اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ‏

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * بار خدایا از تو درخواست مى‏کنم به حق نام نهفته‏

 الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَکِ، وَ اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ، وَ

و پنهانت که پاک و پاکیزه و مبارک است و از تو مى‏خواهم به حق نام بزرگ و

 سُلْطانِکَ الْقَدیمِ، یا واهِبَ الْعَطایا، وَ یا مُطْلِقَ الأُسارى‏، وَ یا فَکَّاکَ الرِّقابِ‏

سلطنت ازلیت اى بخشنده عطاها و اى رها کننده اسیران و اى آزاد کننده‏مِنَ النَّارِ، اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتى‏ مِنَ النَّارِ، وَ اَنْ تُخْرِجَنى‏

بندگان از دوزخ از تو مى‏خواهم که درود فرستى بر محمد و خاندانش و مرا

 مِنَ الدُّنْیا سالِماً، وَ [ اَنْ‏] تُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ امِناً، وَ اَنْ تَجْعَلَ دُعآئى‏

نیز از آتش دوزخ آزاد کنى و از دنیا با ایمان سالم بیرونم برى و وارد بهشتم کنى با ایمنى و دعایم را چنان قرار دهى‏

 اَوَّلَهُ فَلاحاً، وَ اَوْسَطَهُ نَجاحاً، وَ اخِرَهُ صَلاحاً، اِنَّکَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ‏

 که آغازش رستگارى و وسطش فیروزى و انجامش صلاح (حالم) باشد که تو همانا داناى به نادیدنیهایى.

 و در صحیفه علویّه است در تعقیب هر فریضه:

 یا مَنْ لایَشْغَلُهُ سَمْعٌ، عَنْ سَمْعٍ وَ یا مَنْ لا یُغَلِّطُهُ السَّآئِلُونَ، وَ یا مَنْ‏

اى آنکه سرگرمش نکند شنیدنى از شنیدن دیگر و اى آنکه (کثرت) سائلان او را به اشتباه نیندازد و اى کسى‏که‏

 لایُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّینَ، اَذِقْنى‏ بَرْدَ عَفْوِکَ وَ حَلاوَةَ رَحْمَتِکَ وَ

اصرار اصرارکنندگان به ستوهش نیاورد لذت عفو و شیرینى رحمت و آمرزشت را به من‏

 مَغْفِرَتِکَ و نیز مى‏گوئى: اِلهى‏ هذِهِ صَلوتى‏ صَلَّیْتُها، لا لِحاجَةٍ مِنْکَ‏

بچشان  * * * * *  اى معبود من این نمازى که من بجا آوردم نه بخاطر احتیاجى از تو

 اِلَیْها، وَ لا رَغْبَةٍ مِنْکَ فیها اِلاَّ تَعْظیماً وَ طاعَةً وَاِجابَةً لَکَ اِلى‏ ما

به آن بود و نه رغبتى که تو در آن داشته باشى جز تعظیم و فرمانبردارى تو و پذیرفتن آنچه مرا بدان‏

 اَمَرْتَنى‏ بِهِ، اِلهى‏ اِنْ کانَ فیها خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ مِنْ رُکُوعِها اَوْ

مأمور کردى معبود من اگر در این نماز من خللى یا نقصى در رکوع یا

 سُجُودِها فَلا تُؤاخِذْنى‏، وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ.

سجودش هست پس مرا مؤاخذه مکن و با پذیرفتن آن و آمرزش (من) بر من تفضل کن.

 و نیز مى‏خوانى عقب هر نماز این دعا را که پیغمبرصلى الله علیه وآله تعلیم امیرالمؤمنین‏علیه السلام نموده براى حافظه:

 سُبْحانَ مَنْ لایَعْتَدى‏ عَلى‏ اَهْلِ مَمْلَکَتِهِ، سُبْحانَ مَنْ لایَاْخُذُ اَهْلَ‏

منزه است خدایى که بر آنان که تحت فرمانش هستند ستم نکند منزه است خدایى که مردم‏

 الْأَرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ، سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحیمِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى‏

زمین را به عذابهاى رنگارنگ نگیرد منزه است خداى رؤف مهربان بار خدایا

 فى‏ قَلْبى‏ نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً، اِنَّکَ عَلى‏ کُلِّشَى‏ءٍ قَدیرٌ. و در مصباح کفعمى‏

در دل من نور (معرفت) و بصیرت و فهم و علمى قرار داده که تو بر هر چیز توانائى‏

 است که سه مرتبه بگو بعد از نمازها: اُعیذُ نَفْسى‏ وَ دینى‏ وَ اَهْلى‏ وَ مالى‏ وَ وَلَدى‏ وَ

* * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * پناه مى‏دهم خودم و دینم و خانواده و مال و فرزندم و

 اِخْوانى‏ فى‏ دینى‏، وَ ما رَزَقَنى‏ رَبّى‏، وَ خَواتیمَ عَمَلى‏، وَ مَنْ یَعْنینى‏ اَمْرُهُ،

 برادران دینى خود و آنچه پروردگارم به من روزى کرده و سرانجام کارم و هم آن کس را که دلبند کار اویم‏

 بِاللَّهِ الْواحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذى‏ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، وَ

 همه را به خداى یگانه یکتاى بى‏نیاز که نزاده و نه زائیده شده هیچکس همتایش نیست و

 بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ، وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ، وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِى‏

به پروردگار صبحدم از شر آنچه آفریده و از شر شب هنگامى که به تاریکى درآید و از شرّ دمندگانى در

 الْعُقَدِ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ، وَ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِکِ النَّاسِ، اِلهِ النَّاسِ، مِنْ‏

 گره‏ها و از شر حسود هنگامى که حسودى کند و به پروردگار مردم پادشاه مردم معبود مردم‏

 شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذى‏ یُوَسْوِسُ فى‏صُدُورِ النَّاسِ، مِنَ‏الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ.

از شر وسوسه‏گر نهانى آن کس که در سینه‏ها (و دلهاى) مردم وسوسه کند (چه) از جنیان باشد و (چه) از مردم * * * *

 و از خطّ شیخ منقول است که حضرت رسول‏صلى الله علیه وآله فرموده هر که خواهد که خدا او را در قیامت بر اعمال بد او مطلّع نگرداند و دیوان گناهان او نگشاید باید که بعد از هر نماز این دعا را بخواند:

 اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَکَ اَرْجى‏ مِنْ عَمَلى‏، وَاِنَّ رَحْمَتَکَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى‏، اَللّهُمَّ اِنْ‏

بار خدایا مسلماً آمرزش تو امیدوار کننده‏تر از کار من است و مسلماً رحمت تو وسیعتر از گناه من است بار خدایا

 کانَ ذَنْبى‏ عِنْدَکَ عَظیماً، فَعَفْوُکَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى‏، اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ‏اَکُنْ اَهْلاً اَنْ اَبْلُغَ‏

اگر گناهم پیش تو بزرگ است ولى عفو تو بزرگتر از گناه من است بار خدایا اگر من شایسته رسیدن‏

 رَحْمَتَکَ فَرَحْمَتُکَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى‏ وَ تَسَعَنى‏، لِأَنَّها وَسِعَتْ کُلَّشَىْ‏ءٍ، بِرَحْمَتِکَ‏

رحمتت نیستم ولى رحمت تو شایستگى رسیدن و فراگرفتن مرا دارد زیراکه رحمت تو همه موجودات را فراگرفته به (امید) رحمتت‏

     یااَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

     اى ارحم الراحمین‏

  و از ابن بابویه‏رحمه الله منقول‏است که فرموده چون از تسبیح حضرت فاطمه‏علیها السلام فارغ شوى بگو:

 اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ‏وَ مِنْکَ السَّلامُ، وَ لَکَ السَّلامُ، وَ اِلَیْکَ یَعُودُ السَّلامُ،

بارخدایا تویى سلام(سالم از هر عیب) و از جانب تو است سلامتى و خاص تو است سلامتى و به سوى تو باز گردد

 سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ، وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ، وَ الْحَمْدُللَّهِ‏ِ

منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه وصف کنند و سلام بر پیمبران و ستایش خاص پروردگار

 رَبِّ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَى‏

جهانیان است سلام بر تو اى پیمبر (گرامى اسلام) و رحمت خدا و برکاتش سلام‏

 الْأَئِمَّةِ الْهادینَ الْمَهْدِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلى‏ جَمیعِ اَنْبِیآءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلائِکَتِهِ،

بر امامان راهنماى راه یافته سلام بر تمامى پیمبران خدا و

 اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَ عَلى‏ عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحینَ، اَلسَّلامُ عَلى‏ عَلِىٍ‏ّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ،

رسولان و فرشتگانش سلام بر ما و بر بندگان شایسته خدا سلام بر على امیر مؤمنان‏

 اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ سَیِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ‏الْجَنَّةِ اَجْمَعینَ،اَلسَّلامُ عَلى‏

 سلام بر حسن و حسین دو آقاى تمام جوانان اهل بهشت سلام بر

 عَلِىِّ بْنِ‏الْحُسَیْنِ زَیْنِ‏الْعابِدینَ، اَلسَّلامُ عَلى‏ مُحَمَّدِ بْنِ‏عَلِىٍ‏ّ باقِرِ عِلْمِ النَّبِیّینَ،

حضرت على بن الحسین زیور بخش عابدان سلام بر حضرت محمد بن  على شکافنده علم پیمبران‏

 اَلسَّلامُ عَلى‏ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، اَلسَّلام عَلى‏ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ

 سلام بر حضرت جعفر بن محمد (امام) صادق سلام بر حضرت موسى بن جعفر

 الْکاظِمِ، اَلسَّلامُ عَلى‏ عَلِىِّ بْنِ‏مُوسَى‏الرِّضا، اَلسَّلامُ عَلى‏ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍ‏

«الکاظم» سلام بر حضرت على بن موسى «الرضا» سلام بر حضرت محمد بن على‏

 الْجَوادِ، اَلسَّلامُ عَلى‏ عَلِىِّ بْنِ‏مُحَمَّدٍ الْهادى‏، اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍ‏

«الجواد» سلام بر حضرت على بن محمد «الهادى» سلام بر حسن بن على

 الزَّکِىِّ الْعَسْکَرِىِّ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقآئِمِ الْمَهْدِىِّ

«الزکى العسکرى» سلام بر حضرت حجة بن الحسن «القائم المهدى»

     صَلَواتُ اللَّهِ‏عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ.

    درود فراوان خدا بر تمامى ایشان.

 پس هر حاجت که دارى از خدا بطلب شیخ کفعمى فرموده بعد از نمازها مى‏گوئى:

 رَضیتُ بِاللَّهِ رَبّاً وبِالْإِسْلامِ دیناً، وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وآلِهِ نَبِیّاً، وَ بِعَلِىٍ‏

خوشنودم که پروردگارم خدا است و دینم دین اسلام است و پیمبرم محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم است و

 اِماماً، وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِىٍ‏ّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى‏ وَ عَلِىٍّ وَمُحَمَّدٍ

امامانم على و حسن و حسین و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد

 وَعَلِىٍ‏ّ وَ الْحَسَنِ وَالْخَلَفِ الصَّالِحِ، عَلَیْهِمُ‏السَّلامُ اَئِمَّةً وَسادَةًوَقادَةً،بِهِمْ‏

و على و حسن و فرزند شایسته اویند درود بر ایشان که پیشوایان  و آقایان و رهبرانند به ایشان‏

 اَتَوَلّى‏، وَ مِنْ اَعْدآئِهِمْ اَتَبَرَّءُ. پس‏بگوسه‏مرتبه اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعافِیَةَ، وَ

دوستى دارم و از دشمنانشان بیزارى جویم * * * بار خدایا من از تو گذشت و سلامتى و

    الْمُعافاةَ فِى الدُّنْیا وَ الْاخِرَةِ.

    آسایش در دنیا و آخرت را خواستارم.