مفاتیح‌الجنان؛ نماز حضرت رسول (ص)

 سیّد بن طاوس (ره) بسند معتبر از حضرت امام رضاعلیه السلام روایت کرده است که از آن حضرت سؤال کردند از نماز حضرت جعفر طیّار (ره) حضرت فرمود که چرا غافلى از نماز حضرت رسول‏صلى الله علیه وآله شاید حضرت رسول‏صلى الله علیه وآله نماز جعفر را نکرده باشد و شاید جعفر نماز آن حضرت را کرده باشد راوى عرض کرد پس تعلیم کن آن نماز را بمن حضرت فرمود که دو رکعت نماز مى‏کنى در هر رکعت یکمرتبه فاتحه و پانزده مرتبه سوره اِنَّا اَنْزَلْناهُ مى‏خوانى پس در رکوع و بعد از سر برداشتن و در سجده اوّل و بعد از سر برداشتن و در سجده دویّم و بعد از سربرداشتن در هر یک پانزده مرتبه سوره قَدْرْ را مى‏خوانى پس تشهّد مى‏خوانى و سلام مى‏گوئى و چون فارغ شوى میان تو و خدا گناهى نمى‏ماند مگر آنکه آمرزیده شده است و هر حاجت که بطلبى رواست و بعداز آن این‏دعا را مى‏خوانى:

 لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آبآئِنَا الأَوَّلینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ، اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ‏

معبودى نیست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پیشین ما معبودى نیست جز خدا معبود یگانه و ما تسلیم اوئیم معبودى‏

 مُسْلِمُونَ، لااِلهَ‏اِلَّااللَّهُ، لانَعْبُدُ اِلاَّاِیَّاهُ، مُخْلِصینَ لَهُ‏الدِّینَ وَلَوْکَرِهَ الْمُشْرِکُونَ،

نیست جز خدا و نپرستیم جز او را و دینمان خالص براى او است اگرچه ناخوش دارند مشرکان‏

 لااِلهَ‏اِلَّااللَّهُ، وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ، اَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَ نَصَرَ عَبْدَهُ،وَ اَعَزَّ

معبودى نیست جز خداى یگانه یکتاى یکتا که به وعده‏اش وفا کرد و بنده‏اش را یارى نمود و سپاه خویش را

 جُنْدَهُ، وَهَزَمَ الأَحْزابَ وَحْدَهُ، فَلَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ‏الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلى‏ کُلِّ شَى‏ءٍقَدیرٌ،

عزیزگردانیدواحزاب (دشمن) را به تنهایى منهزم ساخت پس سلطنت‏خاص‏اواست‏وستایش‏ازآن‏اوست‏واواست‏برهرکارى توانا

 اَللّهُمَّ اَنْتَ نُورُ السَّمواتِ وَ الأَرْضِ وَ مَنْ فیهِنَّ، فَلَکَ الْحَمْدُ، وَ اَنْتَ قَیَّامُ‏

خدایا تویى روشنى بخش آسمانها و زمین و آنچه در آنها است پس ستایش خاص تو است و تویى برپا دارنده‏

 السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فیهِنَّ، فَلَکَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ الْحَقُّ، وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ،

آسمانها و زمین و آنچه در آنها است پس (باز هم) ستایش خاص تو است و تو خود حقى و وعده‏ات حق است‏

 وَقَوْلُکَ حَقٌّ، وَاِنْجازُکَ حَقٌّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ،اَللّهُمَّ لَکَ‏اَسْلَمْتُ، وَ بِکَ‏

و گفتارت حق است و وفاى تو حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است خدایا در برابرت تسلیمم و به تو

 آمَنْتُ، وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ، وَبِکَ خاصَمْتُ، وَ اِلَیْکَ حاکَمْتُ یارَبِّ یارَبِّ یاربِّ،

ایمان دارم و بر تو توکل کنم و به امید تو با خصم روبرو شوم و به سوى تو قضاوت را آورم پروردگارا پروردگارا پروردگارا

 اِغْفِرْ لى‏ ما قَدَّمْتُ وَ اَخَّرْتُ، وَاَسْرَرْتُ وَ اَعْلَنْتُ، اَنْتَ اِلهى‏ لااِلهَ‏اِلاَّاَنْتَ، صَلِ‏

بیامرزبرایم گناهانى که از پیش کردم و از این پس‏کنم‏وآنچه‏آشکارکردم‏وآنچه‏درپنهان‏کردم‏معبوداخدایى‏جزتونیست‏درود فرست‏

 عَلى‏ مُحَمَّدٍوَآلِ‏مُحَمَّدٍ، وَاغْفِرْلى‏ وَارْحَمْنى‏، وَتُبْ عَلَىَ‏اِنَّکَ‏اَنْتَ‏التَّوابُ الرَّحیمُ.

بر محمد و آلش و بیامرز مرا و به من رحم کن و توبه‏ام بپذیر که براستى تویى توبه پذیر مهربان‏

 علّامه مجلسى‏رحمه الله گفته که این نماز از نمازهاى مشهوره است و عامّه و خاصّه در کتب خود روایت کرده‏اند و بعضى اینرا از نمازهاى روز جمعه شمرده‏اند و از روایت اختصاصى معلوم نمى‏شود و ظاهراً در سایر ایّام هم توان کرد.