من برایت ترانه می‌خوانم، پاسخم را به شعر می‌گویی؛ احمد موسوی‌نژاد

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

من برایت ترانه می‌خوانم، پاسخم را به شعر می‌گویی

‌آسمانم دوباره بارانی‌ست، مثل وقتی که شعر می‌گویی ‌

 

من برایت ترانه می‌خوانم، زیرِ بارانِ شعرِ تو، بی‌چتر

مثلِ چتری که عاشقت شده است، با لبی بسته شعر می‌گویی‌

 

چکه‌چکه، پر از بهارانی، بارشِ بوسه‌های بارانی

گونه‌ام خیس می‌شود وقتی که تو با بوسه شعر می‌گویی

 

برقی از مشرقِ افق برخاست، احتمالا به ناز می‌خندی

رعدِ مغرب، نشانی این است: که تو با گریه شعر می‌گویی

 

خیسِ باران، تمامِ پیرِهنم به تنم مثل چسب چسبیده

مثل نرمِ تو را بغل‌کردن، وقتی از عشوه شعر می‌گویی

 

از تو سر زد کمانِ رنگینی روی سقفِ مدور چشمم

روی آن دل‌پذیرِ رنگین‌یال، چه بهارانه شعر می‌گویی

 

آفتابِ آسمان خندید… شعرِ تو بیتِ آخرش مانده

پیش‌گوی هواشناسی گفت: آخرِ هفته شعر می‌گویی

 

احمد موسوی‌نژاد

 

 

* منبع: وبلاگ محمد مرفه