من عبد ذلیل و پست و خارم؛ مناجات؛ ناشناس
يكشنبه, ۲۴ مهر ۱۳۸۴، ۱۰:۵۴ ب.ظ
بسم‌الله الرحمن الرحیم
من عبد ذلیل و پست و خارم
تنهایم و جز تو کس ندارم
در روز گناهکار بودم
شب آمد و گریه گشته کارم
من دور شدم ز راهت اما
به رحمت تو امیدوارم
حلاج خودت نما مرا چون
من منتظر طناب دارم
یا ریشه‌ی من ز خاک بر کن
یا عفو نما که بی‌قرارم
بر دیدن یار ماه‌رویی
هر روز و شبی به انتظارم
باغ دل من ز غم خزان شد
من چشم به راه یک بهارم
کی می‌رسد از راه خدایا
آن یار به دست ذوالفقارم
پشتم ز فراق او شکسته
خون می‌چکد از دو چشم زارم
یاران شهید من کجایند؟
من مانده ز جنگ و کار زارم
من تشنه‌ام از می شهادت
افسوس گره بود به کارم
با این‌همه عفو کن خدایا
چون حب علی به سینه دارم
ناشناس
* اگر شاعر این اثر را می‌شناسید، لطفا نام او را در قسمت نظرات مستندا ثبت بفرمایید.
