مکش به خون پر و بالم که من هر آنچه پریدم...

این یک کار هنری - تصویری نیست؛

تصاویر فقط بهانه‌ای برای شنیدن این درد و دل (درد دل) و مناجات هستند؛

ابیات ابتدایی غزلی از صباحی بیدگلی با صدای حاج حسن خلج

 

مکش به خون پر و بالم که من هر آن‌چه پریدم

به غیر گوشه‌ی بامت نشیمنی نگزیدم

 

هزار دانه فشاندند و رامشان نشدم من

هزار سنگ به بالم زدی و من نپریدم

 

ندیدم آنکه توانم به او گریختن از تو

که بود دام تو گسترده هر طرف که دویدم

 

نظاره‌ی گل و گشت و چمن به مرغ چمن خوش

که من به دام فتادم چو ز آشیانه پریدم

 

سزد اگر نفروشم غم تو را به دو عالم

که نقد عمر ز کف دادم و غم تو خریدم

 

مرا به جرم چه کردی برون ز گلشن کویت

بری ز نخل تو خوردم؟ گلی ز باغ تو چیدم؟