ناله کن اى دل به عزاى على؛ امام علی (ع)؛ حبیب‌الله چایچیان (حسان)
پنجشنبه, ۹ بهمن ۱۳۹۹، ۰۹:۴۰ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
ناله کن اى دل به عزاى على
گریه کن اى دیده براى على
کعبه ز کف داده چو مولود خویش
گشته سیه‌پوش عزاى على
عمر على عمره‌ی مقبوله بود
هر قدمش سعى و صفاى على
دیده‌ی زمزم که پر از اشک شد
یاد کند، زمزمههاى على
تیغ شهادت سر او را شکافت
کوفه بُوَد، کوه مناى على
عالم امکان شده پر غلغله
چون شده خاموش صداى على
منبر و محراب کشد انتظار
تا که زند بوسه به پاى على
ماه دگر در دل شب نشنود
صوت مناجات و دعاى على
آه که محروم شد امشب دگر
چشم یتیمان ز لقاى على
مانده تهى سفره‌ی بیچارگان
منتظر نان و غذاى على
واى امیر دو سرا کشته شد
خانه‌ی غم گشته، سراى على
پیش حسین و حسن و زینبین
خون چکد از فرق هماى على
خواهی اگر ملک دو عالم «حسان»
از دل و جان باش گداى على
حبیب‌الله چایچیان (حسان)
از سایت شعر هیئت
