پایش ز دست آبله آزار می‌کشد؛ حضرت رقیه (س)؛ علی‌اکبر لطیفیان

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پایش ز دست آبله آزار می‌کشد

از احتیاط دست به دیوار می‌کشد

 

در گوشه‌ی خرابه کنار فرشته‌ها

“با ناخنی شکسته ز پا خار می‌کشد”

 

دارد به یاد مجلس نامحرمان صبح

بر روی خاک عکس علمدار می‌کشد

 

او هر چه می‌کشد به خدای یتیم‌ها

از چشم‌های مردم بازار می‌کشد

 

گیرم برای خانه‌ی‌تان هم کنیز شد

آیا ز پرشکسته کسی کار می‌کشد؟

 

چشمش مگر خدای‌نکرده چه دیده است؟

نقشی که می‌کشد همه را تار می‌کشد

 

لب‌های بی‌تحرک او با چه زحمتی

خود را به سمت کنج لب یار می‌کشد

 

علی‌اکبر لطیفیان