چرا به حضرت ابوالفضل (ع) باب الحوائج می‌گویند؟

پرسش:

چرا به حضرت ابوالفضل ^(ع) باب الحوائج می‌گویند؟

 

پاسخ:

باب به معنای در و حوائج جمع حاجت است. باب الحوائج یعنی درهای حاجت؛ یعنی هر که حاجتی دارد، می‌تواند از این طریق حاجتش را بگیرد.

حضرت ابوالفضل العباس ^(ع) به جهت این‌که در درگاه خدا مقرب است، باب الحوائج خوانده می‌شود، چون می‌توان با توسل به آن حضرت، حاجت خویش را گرفت.

قرآن می‌فرماید: اولیای خداوند با اذن و رضایت پروردگار می‌توانند مشکل‌گشا و باب الحوایج مردم باشند.^(۱) البته عنوان باب الحوائج اختصاص به حضرت عباس ^(ع) ندارد، بلکه همه‌ی معصومان ^(ع) و برخی از اولیاء باب الحوائج هستند؛ زیرا آنان در اثر تقوا و عبودیت، لیاقت این مقام را کسب کرده‌اند، ولی آن‌چه در عرف شهرت یافته، آن است که تنها به بعضی عنوان باب الحوائج اطلاق شده که حضرت عباس ^(ع) نیز در زمره‌ی آنان است.

از سویی دلیل خاصی وجود ندارد که چرا عنوان: باب الحوائج بر افراد خاص اطلاق می‌گردد. البته ابوالفضل العباس ^(ع)، از لیاقت و شخصیت بالایی برخوردارند. شاید علت این‌که چنین مقامی به حضرت ابوالفضل داده شده است، به خاطر ایثار و فداکاری ایشان باشد، چون عبد صالح و مطیع خدا است، از اولی الامر پیروی کرد و دنیا را به آخرت فروخت و چنین مقامی پیدا کرد. در راستای مقام بلند ابوالفضل العباس ^(ع) است که از او به عنوان عبد صالح یاد شده است: "السلام علیک ایها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین". ^(۲)

 

پی‌نوشت‌ها:

۱. بقره (۲)، آیه‌ی ۲۵۵؛ انبیا (۲۱)، آیه‌ی ۲۸.

۲. مفاتیح الجنان، ص ۴۳۵.

* از سایت مرکز پاسخ‌گویی به سوالات دینی