کمی انتقاد و پیشنهاد: متن نامه‌ای که برای بیان نوشتم

سلام

همانطور که قبلا عرض کردم در قسمت امکانات اختیاری بیان دیدم که تعداد ارسال پست تا سقفی خاص محدود و ارسال بیشتر از آن مشمول پرداخت هزینه است.

یک. اینکه بیان برای امکانات خوبی که در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد هزینه‌ای دریافت کند تا دچار تزریق تبلیغات اجباری به وبلاگ‌های زیر مجموعه‌اش و کارهایی از این دست نشود و همچنین بتواند حریت خود و عدم وابستگی مالی خود را حفظ کند بسیار معقول است و از حقوق بیان. در آینده -اگر توفیق بود - توضیح خواهم داد که بنده شدیدا طرفدار این نظر هستم که: «کار فرهنگی باید مولد و درآمدزا باشد وگرنه یا زمین خواهد خورد و یا حریت خود را از دست خواهد داد.»

دو. در مدتی که در فضای مجازی فعالیت کردم -حدودا از اوائل دهه‌ی هشتاد، مثلا سال ۸۱ یا ۸۲- از سرویس‌های وبلاگ‌ده مختلفی -که داستان این را هم بعدا خواهم گفت- استفاده کرده‌ام. در این سرویس‌ها محدودیت در همه‌چیز را دیده بودم مگر محدودیت در تعداد پست‌های یک وبلاگ را. اگر اولین و مهم‌ترین رسالت و حتی خواستگاه ایجادشدن سرویس‌دهنده‌های وبلاگ را در اختیارگذاشتن فضایی برای نشر مطالب توسط کاربران (صرف نظر از باقی امکانات) بدانیم، به نظر می‌رسد این محدودیت با این رسالت سازگاری نداشته باشد. به نظر محدودیت در ارسال پست عجیب و غیرقابل توجیه است و دلیل قانع‌کننده‌ای برای آن وجود ندارد.

سه. همانطور که گذشت اینکه بیان -به حق-  برای برخی امکاناتی که ارائه می‌کند پولی دریافت کند کاملا منطقی است اما از آن طرف هم باید برخی امکانات ایجاد درآمد را برای وبلاگ‌های خود به سرعت ایجاد کند. و شاید حتی از همان ابتدای شکل‌گیری‌اش باید همانطور که برای درآمدزایی خود برنامه‌ریزی می‌کرد برای کاربران خود هم که به هر حال قسمتی از درآمد بیان از طریق آنها تامین می‌شود طرحی در نظر می‌گرفت. خیلی از وبلاگ‌نویسان حرفه‌ای می‌دانند که چگونه با امکاناتی که سرویس‌دهنده در اختیارشان قرار می‌دهد کنار آمده و نهایت استفاده را از آن ببرند اما همه می‌دانیم که برخی امکانات را فقط خود سرویس‌دهنده می‌تواند ایجاد و ارائه کند. فکر می‌کنم یکی از بهترین و کاربردی‌ترین این امکانات -که جای خالی آن به شدت حس می‌شود- امکان اتصال وبلاگ‌های بیان به درگاه‌های پرداخت مجازی است که یکی از بهترین اشکال آن امکان ایجاد "لینک دانلود به ازای پرداخت" است. وبلاگ‌های خوبی که دارای تولیدات مفید هستند مجبورند به خاطر عدم وجود این امکان یا از بیان کوچ کنند یا از فروشگاه‌های مجازی استفاده کنند. اما اگر بشود -که می‌شود- ارائه‌ی محصول و فروش آن -خاصه با توجه به وجود صندوق بیان که از نقاط قوت این سیستم است- در خود بیان صورت بگیرد، حیف نیست بیان کاربرانش را از دست بدهد. تصور می‌شود با توجه به رویکرد کلی بیان که رویکردی فرهنگی است و همانطور که تا امروز بیشتر وبلاگ‌های زیرمجموعه نیز همین رویکرد را داشته‌ و اصطلاحا فیک نبوده‌اند، وبلاگ‌های بیان بتوانند محصولات خوبی را به کاربران و خوانندگان خود ارائه دهند.

چهار. پیشنهاد اکید می‌شود بیان، ایجاد امکانی که نام برده شد را در اولویت کاری خود قرار دهد تا در آینده شاهد کوچ کاربرانش به سرویس‌های دیگر نباشد و نباشیم.  اتفاقی که با توجه به وجود رقبای سرسخت اصلا دور از ذهن نیست. همه می‌دانیم که در حال حاضر سرویس‌دهنده‌هایی وجود دارند -برخی جدید و برخی با قدمتی بیش از بیان- که امکاناتی بسیار بیشتر از بیان و حتی گاهی غیرقابل مقایسه در اختیار کاربرانشان آن هم به صورت رایگان قرار می‌دهند.

پنج. بنده به شخصه به بیان علاقه داشته و آن را کاری قوی، تمیز، شیک، به‌روز، دارای ظاهر بسیار ساده و شدیدا کاربرپسند، دور از پیچیدگی‌های معمول در سرویس‌های رقیب و... می‌دانم و استفاده از آن را به دوستان زیادی پیشنهاد داده‌ام. اما به نظرم بیان باید برای آنچه عرض شد فکری بکند وگرنه رو به افول خواهد گذاشت و این واقعا خیلی حیف است. دوباره نیز تاکید می‌کنم خوب است که بیان پیشنهاد ایجاد امکان اتصال وبلاگ‌هایش به درگاه‌های پرداخت مجازی و خصوصا امکان ایجاد لینک دانلود به ازای پرداخت را جدی گرفته و در اولویت کاری خود قرار دهد. بنده خودم از کسانی هستم که به خاطر نبود همین امکان چند وقتی است علی‌رغم میل درونی دنبال جابجایی به جایی مناسب می‌گردم.

با آرزوی توفیق آن‌افزون برای تمام اهالی بیان

والسلام