گر بوسه می‌خواهی بیا، یک نه دو صد بستان برو؛ سیمین بهبهانی

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

گر بوسه می‌خواهی بیا، یک نه دو صد بستان برو

این جا تن بی‌جان بیا، زین جا سراپا جان برو

 

صد بوسه‌ی تر بَخْشَمَت، از بوسه بهتر بَخْشَمَت

اما ز چشم دشمنان، پنهان بیا، پنهان برو

 

هرگز مپرس از راز من، زین ره مشو دمساز من

گر مهربان خواهی مرا، حیران بیا حیران برو

 

در پای عشقم جان بده، جان چیست، بیش از آن بده

گر بنده‌ی فرمانبری، از جان پی فرمان برو

 

امشب چو شمع روشنم، سر می‌کشد جان از تنم

جان ِ برون از تن منم، خامُش بیا سوزان برو

 

امشب سراپا مستی‌ام، جام شراب هستی‌ام

سرکش مرا وَزْ کوی من افتان برو! خیزان برو!

 

بنگر که نور حق شدم، زیبایی مطلق شدم

در چهره‌ی سیمین نگر، با جلوه‌ی جانان برو

 

سیمین بهبهانی

 

 

* منبع: وبلاگ غزل‌سرا