عذرخواهی

خدایا

معذورم که در حد طاقت بشر نیست

***

مگر می‌شود این چشم‌های سیاه و زیبا

کسی را پلک بزند

آن‌وقت، چشمه‌های تشبیه

هوس جاری‌شدن را در دامن سجاده

اقامه نکند؟

***

من یقین دارم اگر

از گیسوی حورالعین هم

نخی برای تسبیح ببافم

باز حریف گوشه‌های ظریف چشم‌هایت

نخواهم شد

و شماره‌ی تسبیحاتم دانه دانه به هم خواهد ریخت

***

من یقین دارم

اگر حضور قلبی به قوت قلعه‌ی خیبر هم داشته باشم

باز هم

یک پلک آن طرف‌تر

عشاء ربانی‌ام را

به احتلامی روحانی می‌کشانی

***

حالا که این‌گونه‌ای

و این‌گونه‌ام

یا وسط نماز

آن‌طور نگاهم نکن

یا اگر نمازم شکست

از من دل‌خور نباش

و عذر مرا بپذیر

 

 

الله اک...

 

 

 

* این پست توسط شمع + در کیمیای میهن‌بلاگ + ثبت شده است، که در انتقال آرشیو نام نویسنده منتقل نشده است. تاریخ ویرایش: دوشنبه ۱۳۹۹/۰۶/۳۱