دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بودتا دل شب سخن از سلسله موی تو بوددل که از ناوک مژگان تو در خون میگشتباز مشتاق کمانخانه ابروی تو بودهم عفا الله صبا کز تو پیامی می دادورنه در کس نرسیدیم که از کوی تو بودعالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشتفتنه انگیز جهان غمزه جادوی تو بودمن سرگشته هم از اهل سلامت بودمدام راهم شکن طره هندوی تو بودبگشا بند قبا تا بگشاید دل منکه گشادی که مرا بود زپهلوی تو بودبوفای تو که بر تربت حافظ بگذرکز جهان میشد و در آرزوی روی تو بود